Willem Besselink
Venray | Zijn eerste solo-expositie was in 2002 in Boxmeer. Het werk van kunstenaar Willem Besselink was inmiddels ook te zien in Berlijn en Los Angeles. De 38-jarige Besselink werd geboren in Merselo en groeide op in Venray. Inmiddels is Besselink op zijn plek in Rotterdam en komt hij nauwelijks meer in Venray. "De contacten zijn verwaterd", zegt Besselink. "De laatste keer dat ik in Venray was, had ik een reünie van basisschool De Keg, maar dat is inmiddels ook weer zes jaar geleden."
Door Willem Menting
Het werk van de artistieke Besselink is niet in een keurslijf te persen. Zo is hij geen schilder en ook geen beeldhouwer. Maar in zijn werk komt wel regelmatig wat van beide werken voor. "Mijn werk is niet terug te brengen tot één medium. Ik maak vaak werken specifiek voor een bepaalde locatie, die daarmee ook niet zomaar te verplaatsen zijn. In de Kunsthal in Rotterdam heb ik nu een site-specific installatie staan tijdens de expositie Dubbelganger. Dat kunstwerk heb ik speciaal hiervoor ontwikkeld en op locatie gebouwd."
ZUID-AMERIKA
Toen hij zestien jaar oud was verhuisde hij naar Nijmegen. "Ik heb daar mijn vwo afgemaakt en daarna ben ik zes maanden op reis gegaan door Zuid-Amerika. Dat was echt een fantastische periode. Je bent helemaal op jezelf aangewezen. Tegenwoordig hoor je steeds vaker dat jongeren gaan backpacken. Ik ben daar altijd een grote voorstander van geweest. Als je de kans krijgt moet je dat zeker doen. Als jongere is dat gewoon heel goed voor je ontwikkeling. Je moet maandenlang alles zelf regelen."
KUNSTACADEMIE
Na zijn periode in Zuid-Amerika verkaste Besselink naar Groningen. Hij begon in 2000 aan Academie Minerva aan de opleiding beeldende kunst en scenografie. Na twee jaar verkaste hij naar Berlijn om wiskunde te studeren. "Ik snapte wiskunde helemaal niet zo goed, maar ik vond het altijd reuze interessant. Het was al snel duidelijk dat het geen succes zou worden. Ik wilde ook in Berlijn verder in de kunst. Alleen het onderwijssysteem was daar erg ouderwets. Ik moest een medium kiezen, maar daar zat ik niet op te wachten. Toen besloot ik terug te keren naar Nederland." Na Berlijn wilde Besselink zich settelen in een grote stad. Rotterdam en Amsterdam waren volgens de kunstenaar de enige opties. "Ik koos uiteindelijk voor Rotterdam. Deze stad verandert in rap tempo. Er is voor een kunstenaar heel veel beweging. Ik woon er nu vijftien jaar en heb geen moment spijt gehad van deze keuze." In Rotterdam vervolgde hij aan de Willem de Kooningacademie de bachelor Beeldende Kunst en studeerde hij in het kader van een uitwisseling alsnog 6 maanden kunst in Berlijn. "Ik kom daardoor nog regelmatig in Berlijn en de rest van Duitsland voor tentoonstellingen."
VETPOT
Besselink heeft inmiddels zijn sporen in de kunstwereld verdiend. Dat hij een eigen expositie zou hebben in de Kunsthal in Rotterdam had hij vijftien jaar geleden niet durven dromen. "Deze expositie van drie maanden is toch wel mijn hoogtepunt tot nog toe. Ik heb altijd vage toekomstperspectieven gehad. Ik weet niet waar ik over tien jaar sta. Er is geen ondernemersplan voor een kunstenaar. Ik hoop dat ik mijn ontwikkeling kan doorzetten en verder kan bouwen aan mooie en inspirerende werken. Ik heb onlangs nog een stagiair gehad. Die steekt dan weer wat op dankzij mijn werk. Ik vind het mooi om andere mensen te inspireren. Ik krijg nu regelmatig opdrachten en ben eigenlijk altijd wel bezig. Ik hoop deze lijn de komende jaren vast te kunnen houden. Het is geen vetpot, maar ik doe wat ik leuk vind en dat is het belangrijkste. Ik heb dit jaar een kleine expositie in Los Angeles, maar dan betaal ik gewoon mijn eigen hotel."
IPIHAN
If Paradise is Half as Nice (IPIHAN). Besselink praat honderduit over IPIHAN. Het is een project dat hij samen met wat artistieke vrienden is gestart. Er wordt een leegstaand industrieel pand gehuurd en de kunstenaars voltooien diverse projecten binnen de muren van het pand. "We organiseren dat nu voor het achtste jaar. Meestal zitten we ergens in een fabriekshal in Oost-Duitsland, maar we hebben ook al één jaar in Vlissingen gezeten. Ik maak dan meestal een grote monumentale installatie. Daar kan ik mijn ei helemaal in kwijt. Je hebt alle vrijheden."
VENRAY
Vaak denkt de kunstenaar niet terug aan Venray. Als hij dat doet, denkt hij vreemd genoeg altijd aan St. Servatius. "Ik fietste er vaak doorheen, vond het wel interessant. Het was een heel andere en misschien ook wel kunstzinnige wereld. Tegenwoordig is er voor de kunstliefhebber natuurlijk veel meer te zien in Venray. Het Odapark is daar een schitterend voorbeeld van." Later besefte Besselink dat verschillende Venraynaren hun sporen in de kunst hebben verdiend. "Dat vond ik wel bijzonder. Ik heb geen exacte cijfers, misschien is Venray in het algemeen wel heel kunstzinnig. Ik heb er in ieder geval altijd met heel veel plezier gewoond."