In de weer met tonen én kleuren
Veulen | Muziek en schilderkunst: dat is wat Had Verheijen kenmerkt. De Veulenaar speelde in een vol Wembley en was al op jonge leeftijd met schildergerei in de weer. De combinatie van het muziekmaken en schilderen betekent veel voor hem. "De combinatie van het creatief denken in tonen en het pallet van schilderen ligt zó dicht bij elkaar."
Door Dennis Stiphout
De woonkamer van Had en Hennie Verheijen wordt gesierd door diverse kleurrijke schilderijen. Ze zijn van de hand van Had Verheijen. Op een kast staan daarnaast verschillende prijzen die Verheijen won als muzikant. Enkele meters verderop, in het atelier in zijn achtertuin om precies te zijn, is de combinatie wederom zichtbaar. Tientallen schilderijen en verschillende muziekinstrumenten en –attributen staan er. "Er komen hier nog regelmatig mensen kijken", laat echtgenote Hennie weten. Verheijen zelf zit dan al achter zijn pedal steel gitaar.
Dat doet Verheijen al enkele tientallen jaren. Deze middag brengt hij zijn werk ten gehore aan vier toeschouwers, maar in een verder verleden stond hij in een vol Wembley. Het lijkt de muzikant zelf overigens weinig te doen: aan passie geen gebrek. Hennie weet nog wel hoe haar echtgenoot verknocht raakte aan het instrument. "We waren, ik denk zo'n vijftig jaar geleden, bij een concert. Daar was een steelgitarist. Had wist verder niets van het instrument, maar wilde zo'n ding hebben. De volgende dag pakte Had de trein naar Amsterdam en toen kwam hij terug met het instrument." Wat volgde was veel, heel veel, oefening. "Ik kon goed voor acht of tien uur achter elkaar studeren daarop", vult Verheijen aan. "Het vergde een enorme zelfdiscipline, maar dat geldt eigenlijk voor alles. Ik heb in het begin alles fout gedaan. Uiteindelijk kreeg ik vanuit Amerika meer informatie, die was essentieel." Het hielp Verheijen in het proces om zich het instrument eigen te maken.
'Het vergde enorme zelfdiscipline, maar dat geldt voor alles'
Verheijen schafte het instrument in de jaren 70 aan. Hij speelde toen in de Ruud Hermans Band, die later overging in Tulsa. "Zo heb ik op Wembley in Engeland gespeeld en heb ik in Amerika voor veertigduizend mensen gestaan. Ik heb de hele wereld afgereisd, maar ben altijd geïnteresseerd geweest in de combinatie tussen muziek en kunst." Die laatste passie sloot meer aan bij de opleiding die Verheijen volgde. Hij studeerde na de middelbare school namelijk aan de romantische school der schilderkunst in Veldhoven. Niet verrassend, aangezien het creatieve er al op jonge leeftijd inzat.
"Toen ik vier, vijf jaar was, was ik altijd al aan het kriebelen. Op de opleiding in Veldhoven heb ik de essentie geleerd", aldus Verheijen. "Ik ben altijd in de kunst gebleven en heb voor veel ateliers gewerkt. Internationaal heb ik een hele goede periode gehad qua schilderkunst, ook in het buitenland." Uniek of niet, Verheijen vindt dat muziek maken en schilderen goed bij elkaar passen. "De combinatie van het creatief denken in tonen en het pallet van schilderen ligt zó dicht bij elkaar. Ik ken ontzettend veel musici die ook de schilderkunst beoefenen. Het is het pakken van dingen die we nog niet kennen. Ik denk dat dat essentieel is in de muziek en schilderkunst."