Zin column Stan Verhaag
Twee keer in mijn leven is de uitdrukking 'Ik kon mijn ogen niet geloven' van toepassing geweest. Toen ik Michael Jackson in De Kuip de moonwalk zag doen. En toen ik Freek Thoone zag zaalvoetballen. Als je wilde weten hoe goed hij echt was, moest je niet op zondagmiddag bij SV Venray gaan kijken (hij had niet altijd zin, zo leek het), maar op vrijdagavond in De Wetteling. Soms stond ik – na een doeltreffend afgeronde solo, diep op eigen helft begonnen – op de banken, armen boven mijn hoofd, handenklappend, schreeuwend van ongeloof. (En dan snel weer zitten, beetje besmuikt dat de vervoering zo de overhand had gekregen.)
Te lang bleef hij bij SV Leunen en SV Venray hangen, toch schopte hij het tot de eerste divisie. Met meer ambitie op jongere leeftijd had de spectaculairste voetballer die onze gemeente heeft voortgebracht op hetzelfde niveau gespeeld als Edward Linskens, onze andere voetbalgigant.
Volgend seizoen keert Thoone (33) terug op het oude nest, als trainer van de lokale vijfdeklasser. 'Met Freek zal SV Leunen meer uitstraling krijgen', schrijft de club in een persbericht, 'en wellicht zullen spelers terugkeren om samen SV Leunen weer terug te brengen naar de vierde klasse.' Maar het echte goede nieuws voor Leunen-fans is de foto van de toekomstige trainer die zijn contract ondertekent. Hij straalt. Freek Thoone heeft er zin in.
Stan Verhaag