Rooyhof
Dit zou een zuur stukje worden. Over waar de Oude Oostrumseweg uitkomt op de Julianasingel. Sinds kort mag je daar vanaf de Julianasingel het terrein van voorheen Beukenrode op rijden. Gewoon via een openstaand hek in de historische muur. Alsof die bocht al niet druk genoeg was.
Maar maandag – pen en gal in de aanslag – besloot ik toch even verder te kijken. Lieve plaatsgenoten, vertel het niet verder: Venray is een stukje paradijs op aarde rijker. Aan deze binnenplaats is de entree van Rooyhof, een vleugel van voormalig klooster Beukenrode met dertig 'zorgstudio's' voor mensen met complexe lichamelijke aandoeningen.
Nou, die zou je bijna voor lief nemen hier. Geniet van de torenhoge gebouwen. De zee van oranje dakpannen die perfect combineren met de donkerbruine stenen. De talloze ramen in vele formaten. Vooral mooi is dat je omsloten bent door gebouwen: overweldigend en intiem tegelijk. Dat plaatst je wel voor een luxeprobleem: waar sta je op de beste plek om het allemaal in je op te nemen?
Oké, moeilijk te verkroppen is dat gloednieuw glanzende bordje 'Parkeren bezoekers' en dat uitbreidinkje van moderne baksteen inclusief aluminium strip bovenlangs (waar was je, Commissie Welstand?). En ik geef toe, het blijft vreemd dat hier auto's mogen komen. Maar juist daar danken we de ontsluiting van dit binnenplein aan. Laten we het door de vingers zien.