Danser van Wanssum
Wanssum | De Danser van Wanssum is één van de zes Limburgse archeologische topstukken die dit jaar een plek krijgen in de Limburgse Archeoroute. De route wordt gemarkeerd met twee meter hoge stalen speren. Gedeputeerde Hans Teunissen en wethouder Anne Thielen plaatsen op 14 oktober een speer in Wanssum. Dat gebeurt om 11.30 uur op het dorpsplein.
Wat bekend is geworden als De Danser van Wanssum is een klein prehistorisch steentje waarin de afbeelding van een klein mannetje is gekrast. Het steentje is naar schatting circa 10.000 jaar oud. Uit de prehistorie zijn niet veel afbeeldingen van mensen bekend.
Archief
Aan de ontdekking van De Danser zit een bijzonder verhaal vast. In 1988 deden archeologen een bijzondere ontdekking. Deze keer niet tijdens een opgraving of een zoektocht op een akker, maar in de kelders van het gemeentehuis van Venray. Daar in het halfduister, slechts verlicht door een enkel lampje, in kou en vocht, ruimden ze de gemeentelijke archeologische collectie op. Die was door een drietal amateurarcheologen in de jaren zestig verzameld en zat in door vocht aangetaste dozen en zakjes. Duizenden stukjes vuursteen en steen hadden zij verzameld. Ze gingen weer door de handen van de onderzoekers.
Er zat een klein plat steentje tussen en gelukkig bekeek één van de archeologen het met wat strijklicht en zag toen ineens een klein mannetje. Het was gegraveerd op het steentje. Het droeg een lendendoekje en leek te dansen. Al snel stond het mannetje bekend als de Danser van Wanssum.
Echtheid
Aanvankelijk dachten deskundigen nog dat het om een vervalsing ging. Net als de in 1962 gevonden 'Venus van Geldrop'. Toen in 1995 bij Roermond weer een oude steen met een gegraveerde driehoek werd gevonden, werd besloten de stenen opnieuw onder de loep te nemen en werd de ouderdom aangetoond.
Parelketting
En nu maakt de Danser van Wanssum deel uit van de Limburgse Archeoroute. De ArcheoRoute gaat de tot nu toe gesloten vindplaatsen 'openen'. Met moderne technieken wordt het archeologisch verhaal verteld. De vindplaats wordt gemarkeerd met een 2,2 meter hoge stalen speer. Door deze combinatie wordt archeologie meer zichtbaar en beleefbaar voor iedereen.
In de gemeenten Beesel, Weert en Venray worden de eerste speren geplaatst. Daarna volgen nog dit jaar Nederweert, Roerdalen en Roermond. Vanaf 2019 wordt het project in de rest van de provincie uitgerold. Het uiteindelijke resultaat is een parelketting van beleefbare archeologische vindplaatsen door heel Limburg.