Wim is stapelgek van voetbal
VENRAY | Hij was schoenmaker, maar Wim van Tits ademt voetbal. Dat heeft de 92-jarige Venraynaar zijn hele leven gedaan. Eerst in zijn geboortedorp Beugen, vanaf 1956 in Venray. Hij voetbalde bij het Beugense Vios'38, was 46 jaar materiaal -en barman bij SV Venray, vult al vanaf zijn achttiende onafgebroken de toto in en heeft een tv in huis waar alleen maar voetbal op te zien is.
Door Henk Baltussen
"En we kijken ook nog Goede Tijden Slechte Tijden en The Bold en the Beautiful", haast zijn vrouw Maria (86) zich te zeggen. De twee zijn weliswaar op vergevorderde leeftijd, het is ze niet aan te zien. Wim stapt nog soepeltjes op de fiets, voor een wandeling draaien ze hun hand niet om. Op het ruime balkon bij hun appartement pal achter de schouwburg, kunnen ze het reilen en zeilen in het dorpscentrum prima in de gaten houden. Bij voetbalclub SV Venray was hij tot voor twee jaar terug niet weg te slaan. In 1970, toen werkzaam als schoenmaker bij het voormalig psychiatrisch centrum Sint Servatius, werd hij binnengehaald als materiaalman bij de voetbalclub. "In Beugen was ik al altijd betrokken bij het voetbal. Toen ik in Venray woonde, ging ik op zondag met de fiets op en neer om naar het eerste van Vios te kijken. Ik hoefde niet lang na te denken toen SV Venray me vroeg. Ik beheerde de ballen en de kleding van de elftallen. Nee, zelf de kleren wassen hoefden we niet. Alle voetbalwas werd in het weekeinde verzameld, iemand van Sint Servatius haalde de wasmanden zondagavond hier op, bij Servaas werd alles gewassen en maandag of dinsdag kregen we alles schoon terug. Ik zorgde dat het weer keurig in de kasten kwam. Later draaide ik ook bardiensten"
Tot en met 2016 was hij vrijwel dagelijks bij SV Venray te vinden. Totdat door een onbenullig akkefietje met de club Van Tits besloot zijn gezicht niet meer te laten zien. Hij wil er verder niet al te veel over zeggen.
"Ik heb er prachtige tijden beleefd", zegt Van Tits die via de toenmalige Bata-schoenfabrieken in Venlo en Venray bij Sint Servatius aan het werk ging. "Ook bij SV Venray heb ik door de jaren heen veel voetbalschoenen gerepareerd. 'Geef Wim een veter en hij maakt er een voetbalschoen van', hoorde ik vaak." Hij kan er hartelijk om lachen.
Toen hij vanaf 2016 niet meer bij SV Venray over de vloer kwam, moest hij anderszins zijn voetbalhonger zien te stillen. Dat werd de tv waarop hij nog altijd dagelijks wedstrijden volgt. De belangrijkste voetbalcompetities volgt hij op de voet. In Nederland naast de eredivisie, ook de eerste divisie. "Och, het valt wel mee", zegt Wim, kijkend naar zijn vrouw die met haar hoofd schudt. "Het is hier voetbal voor en voetbal na. 's Avonds kijken we niets anders. Ik ken echt heel weinig tv-programma's, omdat ik ze nooit zie. Ik had even een eigen tv. Op de slaapkamer keek ik dan wat anders. Maar da's niet gezellig. Ik kijk maar gewoon mee. Nederlandse wedstrijden zie ik graag." Wim hoort het gelaten aan. Onder op een bijzettafeltje ligt een gouden bal, op een ander tafeltje naast de tv ligt een stapeltje voetbalboeken. "Ik heb er laatst weer een paar opgeruimd", zegt Maria. "Anders loopt het uit de hand." Een andere voetbalhobby van Wim is de voetbaltoto. "Die vul ik al zo'n 75 jaar in. Nog nooit eentje overgeslagen, geloof ik. Rijk ben ik er niet mee geworden. In totaal heb ik een paar honderd gulden gewonnen."
En SV Venray? "Ze hebben gevraagd of ik 23 september naar de eerste wedstrijd van Venray wil komen. Ik mis het wel, maar ik weet het nog niet." "Jawel", zegt Maria. "Doen we. Ik ga mee."