Odapark

12 september 2018, 10:32

Kent u het fenomeen dat u een favoriet liedje opeens hoort op een andere plek dan thuis? Mij overkomt dat af en toe. Zo hoorde ik 'Tinseltown in the Rain' van The Blue Nile twee jaar geleden in een winkel in Rotterdam. Alsof ik het voor het eerst hoorde, zo fris en mooi vond ik het liedje. Wat stond ik te kicken.

Afgelopen zaterdag overkwam me iets vergelijkbaars. Ik bezocht het festival Kitsch in ons fenomenale Odapark, georganiseerd door een groepje jonge Venraynaren. Er was een podium met bands, er waren kraampjes (zelfs de kaasboer was er), banken om op te zitten, in het Theehuis stond een dj. En ik zag alleen maar vrolijke mensen.

Ik betrapte mezelf erop dat ik me enkele keren moest heroriënteren: 'Hoe ziet het er hier normaliter ook weer uit? Waar bevind ik me?' Hoe donkerder het werd, hoe meer de (gekleurde) lampjes hun werk deden, hoe sterker dat gevoel. Tot ik me realiseerde: vandaag wordt het Odapark opnieuw uitgevonden. Wat een plek voor een festival! Alsof ik er voor het eerst was, zo fris en mooi vond ik ons park. Wat zat ik te kicken.

Stan Verhaag

(P.S. De gemeente liet mij weten dat Miranda Arts wel de ambassadeur is van de honden-u-weet-wel-campagne waarover ik vorige week schreef, maar niet de bedenkster. Waarvan akte.)