Gerda van Egmond:
Gerda van Egmond: "Misschien stop ik, misschien ook niet." Foto: Rikus ten Brücke

Nooit een blaar gehad

Venray | Gerda van Egmond (67) uit Venray heeft tien keer de Nijmeegse Vierdaagse gelopen en ontving daarvoor een certificaat en het gouden Vierdaagsekruis. Een verrassing die ze niet zag aankomen.

Door Sven Poels

Het begon allemaal in 2004, toen de van oorsprong uit Leiderdorp afkomstige Van Egmond oefende voor de Vierdaagse van het jaar erna. Ze verscheen echter niet aan de start, omdat in 2005 het noodlot toesloeg. "In dat jaar werd er bij mij darmkanker geconstateerd", blikt ze nu terug. "In juni lag ik in het ziekenhuis. Ik kreeg bestralingen en werd in Venlo geopereerd."

Na een fysiek en mentaal zware periode herstelde Van Egmond wonderwel. Ze kon haar oude leven weer oppakken en jawel, daar hoorde meedoen aan de Vierdaagse ook bij. In 2006 liep ze de eerste dag van het Nijmeegse wandelevenement, maar daar bleef het ook bij. Opnieuw waren het de omstandigheden die haar parten speelden: "Alles werd toen afgelast vanwege de warmte."

Drie keer is scheepsrecht: in 2007 kon Van Egmond eindelijk haar taak volbrengen. "Sindsdien heb ik elke keer meegedaan, met uitzondering van 2010 toen ik vanwege een val mijn knieschijf had gescheurd." De eerste acht edities wandelde ze veertig kilometer per dag, samen met haar vriendin Hennie Minten. "Die afstand was ook wel meer dan genoeg. Of ik ooit pijntjes heb gevoeld? Op de Zevenheuvelenweg had ik weleens last van mijn knie. Maar blaren heb ik gelukkig nooit gehad." Het weer kon wel tegenzitten: "In 2011 was er ontzettend veel regen. Door de plensbuien liep ik echt te soppen, ook door de bossen. Dat maakte het een stuk moeilijker."

Weer of geen weer, de Vierdaagse is volgens Van Egmond één groot feest. "De sfeer is fantastisch. Als je de laatste dag door Linden loopt, is alles met bloemen versierd." Ook de welbekende Gladiolenweg in Nijmegen, waar de doorzetters op de laatste dag onder luid gejuich binnen strompelen, wordt genoemd door de ervaringsdeskundige. "Geweldig om mee te maken." De laatste twee jaar liep Van Egmond de dertig kilometer. "Alleen, in mijn eigen tempo. Dat is fijn, omdat je dan niet hoeft te kijken waar je maatje blijft. Het ging echt hartstikke makkelijk; ik had ook nog wel de veertig kilometer gekund. Maar dit was wel een stuk relaxter."

De Venrayse kilometervreter heeft er inmiddels dus tien edities op zitten. Als blijk van waardering ontving ze onlangs van de organisatie een certificaat en het gouden Vierdaagsekruis. "Heel leuk, ik had het niet verwacht." Trots poseert ze ermee voor de camera, daarna gaat het kruis weer terug in het kistje met andere medailles. Van Egmond liep namelijk ook de Jeugdvierdaagse Breda en de Avondvierdaagse Venray. "Het kistje is al vol", lacht ze.

Of er nog een trofee bij komt, is op dit moment ongewis. Van Egmonds man Henk wil liever dat ze ermee ophoudt, zelf gaat ze graag door met de mammoettochten. "Misschien stop ik, misschien ook niet. Dat kan ik nu nog niet zeggen. Maar als ik eerlijk moet zijn heb ik toch nog wel de kriebels."