Fietsvierdaagse
De aankondiging van de 34ste Fietsvierdaagse Venray (deze week van dinsdag tot en met vrijdag) viel mij op: 'Heerlijk samen fietsen met familie, vrienden, bekenden, kinderen groot en klein. Dat zijn de dierbare momenten die in ieders geheugen gegrift blijven.'
Zo was het inderdaad precies, die ene vrijdag dat ik jaren geleden meedeed. Ik herinner me landschappen die ik nog niet kende, geuren die ik nooit had geroken en een verbondenheid die indruk maakte. (Dat één van de zes kinderen al heel snel zei heel moe te zijn, maar niet moe werd ons daaraan te herinneren, herinner ik mij, maar beïnvloedt de herinnering niet.)
Toch knaagt er iets. Ik heb namelijk een theorietje over zulke geluksmomenten: je kunt ze niet plannen. Pas achteraf besef je dat je er eentje hebt meegemaakt. Geluk overkomt je. Als mijn theorietje klopt, dan kun je dus niet op de fiets stappen en denken: 'Zo, nu ga ik eens een dierbaar moment meemaken dat in mijn geheugen gegrift blijft.' Kansloos. Vergeet je dierbaar moment maar. Zo werkt het niet.
Die aankondiging was dus in de roos, en toch raad ik u aan hem te vergeten. Doe zeker eens mee aan de Fietsvierdaagse, al is het maar één dag. Maar niet deze vrijdag. Wacht een jaartje, negeer de aankondiging, vergeet deze column. En stap dan op de fiets met dierbaren. Succes gegarandeerd.
Stan Verhaag