Loes van Dijk (rechts):
Loes van Dijk (rechts): "Het was een fantastische week." Foto: Henk Lammen

Te Wauw Week

Venray | WAUW speciaal voor jou in Heide begon de zomervakantie met een onvergetelijke Te Wauw Week. "We hebben echt genoten. De kinderen, maar wij als begeleiding ook."

Door Henk Lammen

Kindervakantiewerk Venray was ook dit jaar met bijna 700 kinderen weer een doorslaand succes. In het kielzog van dit grootse evenement hield WAUW een soortgelijke, kleinschalige activiteit waar een week lang plezier centraal stond. Anke Hurkmans, initiatiefneemster van WAUW legt de keuze uit om een week lang activiteiten aan te bieden: "De meeste kinderen kunnen niet in het reguliere programma van Kindervakantiewerk meedraaien. Vandaar dat we onze kinderen een vakantieweek hebben aangeboden." WAUW is vooral gericht op kinderen en jongeren met een bijzondere hulpvraag. Te denken valt onder andere aan psychische problematiek zoals bijvoorbeeld een autismespectrumstoornis, ADHD of hechtingsproblematiek. Daarnaast werken zij ook veel met kinderen met een motorische en/of verstandelijke ontwikkelingsachterstand. De kinderen van WAUW stonden vijf dagen onder de hoede van begeleiders en begeleidsters. Ze kregen een gevarieerd programma voorgeschoteld met veel sport, spel en ontspanning. Het plezier tijdens de activiteiten stond voorop. Groepsbegeleidster Loes van Dijk uit Venray kijkt graag terug op de nieuwe activiteit. "We zijn naar de dierentuin en een buitenspeeltuin geweest, sport- en spelactiviteiten gehouden, op crossmotortjes gereden, maar ook genoten van een barbecue. Samen boodschappen gedaan, spiesjes gemaakt, brood gesneden en uiteindelijk lekker gesmuld. Het was echt top. De kinderen hebben enorm genoten."

De begeleiding van de kinderen vergt een specifieke benadering van de begeleiders. Van Dijk traint en coacht al jaren handbalkinderen van Manual in Venray. Dat is volgens haar absoluut geen vergelijking. "Deze kinderen vergen een hele andere manier van benadering. Heel veel geduld hebben en vooral niet boos worden. Ze geven zelf aan als het hen even teveel wordt. Je kunt ze dan beter even laten uitrazen, hun gang laten gaan. Als je boos wordt, raak je ze kwijt." De praktijk achterhaalt haar als een van de oudere jongens een skippybal hard wegschiet en boos wegloopt. Niet veel later sluit hij zich weer aan bij de groep. Alsof er niets is gebeurd. "Er zijn natuurlijk grenzen. Als er dingen kapot worden gemaakt, grijpen we meteen in." Haar werk is mentaal zwaar, maar geeft ook veel voldoening. "Je moet continu op je hoede zijn, soms ook brandjes blussen. Van de andere kant krijg je ook veel terug. Het duurt even voordat je een band krijgt met een kind, maar het is prachtig als je een klik hebt met elkaar. Het is een kwestie van vertrouwen winnen, laten weten dat je er voor hen bent. Hen wilt helpen."