Dewi Roso (links) en Sam Holla zijn de kartrekkers van Hartgroep Nederland.
Dewi Roso (links) en Sam Holla zijn de kartrekkers van Hartgroep Nederland. Foto: Henk Lammen

"Hart onder de riem steken"

Venray | Hartgroep Nederland kan eind september voor zijn activiteiten terecht in medisch centrum De Wieënhof in Venray. De stichting was sinds de oprichting in 2015 gevestigd in De Hoebert aan de Westsingel. Na enkele inbraken moest de Hartgroep op last van de eigenaar noodgedwongen vertrekken. "We zijn enorm blij dat we in De Wieënhof terechtkunnen, zodat we ons werk voort kunnen zetten."

Door Henk Lammen

"We waren enorm gedupeerd", zegt Dewi Roso van Hartgroep Nederland. Vooral ook omdat de stichting sinds het gedwongen vertrek geen ruimte meer had voor trainingen en bijeenkomsten. Na een oriënterend gesprek met eigenaar/beheerder Roelofs gloort er weer licht aan de horizon. "Eind september worden weer nieuwe units opgeleverd bij MC De Wieënhof die ook per dagdeel zijn af te nemen. Als Hartgroep zouden we hier dan doelgericht ruimtes kunnen afnemen voor lotgenotengesprekken en -bijeenkomsten. Als dit in dagdelen mogelijk is, drukt dat ook nog eens aanzienlijk de kosten. We verheugen ons in ieder geval op de toekomstige mogelijkheden." Roso (21) trekt samen met haar hartsvriendin Sam Holla (22) de kar van de in Venray gevestigde stichting. Haar vader Randy is oprichter van Hartgroep Nederland. Hij is chronisch ziek na een hartaanval en beroerte. Dochter Roso is sindsdien mantelzorger van haar zieke vader. "Vanaf ik klein ben, met heel veel liefde. Ik weet dus wat een hartkwaal met iemand kan doen. Dat ik voor hem zorg is voor mij vanzelfsprekend. Daar wordt in je omgeving wel heel gemakkelijk over gedacht. 'Je bent toch familie, toch een kind van. Dat hoort toch', zijn vaak reacties die je hoort. Maar zo vanzelfsprekend is het niet. Niet iedereen is in de gelegenheid om zich over een ziek familielid te ontfermen." Dat was ook een van de redenen voor vader Randy om drie jaar geleden Hartgroep Nederland op te richten. Hij krijgt enorm veel steun van dochter Roso en haar vriendin Sam. "Ik maak alles van dichtbij mee. Dus voor mij was het geen vraag of ik wilde helpen. Ik heb er even over nagedacht, want als ik ja zeg ga ik er ook voor 100 procent voor", zegt laatstgenoemde. Ze organiseren een keer per maand een Hartcafé, geven een keer per kwartaal een patiëntenblad uit, staan op beurzen en verzorgen bijeenkomsten en trainingen. Het streven is ook om een jeugdafdeling goed van de grond te krijgen. Alles met een doel, informatievoorziening. "We brengen lotgenoten en naasten met elkaar in contact, wisselen ervaringen en ideeën uit, winnen informatie in en proberen elkaar een hart onder de riem te steken." De stichting heeft géén betaalde (beroeps)krachten of dure directies, alle middelen komen dus ten goede aan hun doelen. Voor Dewi en Sam is hun 'werk' onbetaalbaar. "Ik vind het leuk om samen met Dewi te doen", zegt Sam. "We zijn eerlijk naar elkaar toe en hebben enorm veel steun aan elkaar. Want soms word je met heel heftige verhalen geconfronteerd." Dewi vult aan: "Het mooiste is dat je iemand in een gesprek vertrouwen kunt geven. En je dan ziet dat ze met een glimlach weggaan. Dat is zo dankbaar."