"Wat is dat toch mooi"
Venray | "Als ik de auto zie, denk ik altijd. Wat is dat toch mooi." De ogen van Henk Kuijpers (66) uit Venray glinsteren. Zijn Morris Minor uit 1959 glanst in de avondzon. Een auto met een verhaal, van een liefhebber van klassiekers en bestuurslid van de Stichting Venray Oldtimer Toertocht. Op zondag 29 juli staat de 24-ste editie van dit evenement op het programma.
Door Henk Lammen
Als 7-jarige jongetje kwam Kuijpers vanuit een kindertehuis in Veldhoven terecht bij het pleeggezin Sijbers in Venray. Pleegvader Sijbers was de trotse eigenaar van de Morris Minor die nu in het bezit is van Henk Kuijpers. "Hij heeft me in deze auto opgehaald bij het kindertehuis." De klassieker heeft voor hem dan ook emotionele waarde. Twee jaar later overleed zijn pleegvader en bleef de auto lange tijd in een garage bij het woonhuis aan de Merseloseweg staan. Tot Kuijpers als 18-jarige zijn rijbewijs haalde. Het eerste wat hij deed was de Morris Minor opknappen. "Ik heb roest weggewerkt, de motor weer aan de praat gekregen en de auto gespoten. Hij was nog niet helemaal perfect, maar hij reed wel weer." Toch nam hij afscheid van zijn Morris en ruilde de auto in voor een DAF 33 als dagelijks vervoermiddel. "Achteraf deed het me pijn dat ik de auto had weggedaan. Ik bleef dan ook volgen waar hij terechtkwam." De Morris Minor bleef in Venrayse handen. De eerste eigenaar nam het niet zo nauw met de tegenwoordige klassieker. De auto werd doorverkocht aan autobedrijf Janssen in Wanssum waar hij vervolgens 25 jaar in de opslag stond. Tot groot verdriet van Kuijpers. Op een dag trok hij de stoute schoenen aan om de auto terug te kopen. "Ik vertelde Math Janssen de geschiedenis van de auto, het verhaal dat erachter zat. Dat vond hij prachtig. Een dag later was ik weer de trotse bezitter."
Eigenlijk is Venray Oldtimer City niet meer weg te denken uit het centrum
Een nieuwe klus stond hem te wachten, want de staat van de auto was ronduit slecht. Kuijpers ging aan de slag om de Minor weer in de oorspronkelijke staat terug te brengen. "Ja, dat is voor mij bij het restaureren van een auto wel de eerste vereiste. Hij moet origineel zijn. Doe het liefste geen concessies. Zelfs de kleinste boutjes en moeren bij mij kloppen. De enige concessie die ik heb gedaan was de motor. De originele 848cc motor was niet meer te krijgen. Die was ook veel te traag. Ik heb er een motor ingezet, waarmee ik nu in het verkeer mee over kan." Het meest opmerkelijke is dat de liefhebber geen achtergrond heeft als automonteur of restaurateur. Alle kennis vergaarde hij zelf. "Ik heb me alles eigen gemaakt. Ben altijd aan de slag gegaan. In de loop der jaren word je steeds bekwamer. Als ik een probleem had, werd ik wel eens 's nachts wakker. Dan had ik zo lopen piekeren, maar had wel een oplossing. Als ik de auto's in mijn garage zie staan, ben ik zo gruwelijk trots. Het uiteindelijke resultaat geeft zoveel voldoening. Die perfectie. Daar is het om te doen." Geen loze woorden, want naast de Morris Minor pronken nog twee klassiekers in de garage. Een Morris 8 uit 1935 en MG TD uit 1952, ook helemaal gerestaureerd. "Die laatste moest ik per se hebben, want hij is van mijn bouwjaar", lacht de vriendelijke Venraynaar.