"Een fantastisch gebaar"
Leunen | Fanfare Monte Corona Kronenberg neemt op zondag 1 juli afscheid van dirigent Geert Jacobs (56) uit Leunen. Samen met harmonie De Vriendenkring uit Well, waarvan Jacobs ook dirigent is, begint om 15.00 uur een afscheidsconcert in gemeenschapshuis De Torrekoel in Kronenberg. De opbrengst van het concert wil de vereniging doneren voor verdere behandelingen van Lisanne (25), dochter van Geert, die sinds enkele jaren lijdt aan de ziekte van Lyme.
Door Henk Lammen
Fanfare Monte Corona is een bloeiende vereniging uit Kronenberg en Evertsoord en telt op dit moment 70 leden. Jacobs is al bijna vijftien jaar dirigent van de fanfare en beleefde een fantastische periode bij de muziekvereniging. Toch was het afscheid onvermijdelijk. "Nu gaat het nog prima. Dan is het ook een mooi moment om afscheid van elkaar te nemen. Samen hebben we besloten na het laatste WMC, vorig jaar, uit elkaar te gaan. Dat geeft mijn opvolger, Bart Deckers, ruim voldoende de gelegenheid om zich in te werken en toe te leven naar een nieuw hoogtepunt."
Want die beleefde Jacobs volop met Monte Corona. Met 70 mensen op het podium mag de fanfare zich de grootste uit de regio noemen. Een vernieuwend muziekgezelschap ook. "Ik heb een geweldige periode gehad. We hebben alles gebracht, van klassiek tot lichte muziek. We werden de 'dancefanfare' genoemd door onze bijdrage aan het dancefestival Extrema. Schitterden dertien keer met ons programma Friends for Music in De Maaspoort in Venlo." De vereniging besloot om de eventuele opbrengst van het concert te doneren voor de behandelingen die dochter Lisanne ondergaat en nog moet ondergaan. "Dat typeert de betrokkenheid van de mensen. Ze leven mee, zijn oprecht betrokken. Aan de bar na afloop van een repetitie vragen ze hoe het gaat met Lisanne. Ik vind hun gebaar echt fantastisch." Dochter Lisanne straalt bij de woorden van haar vader. Ze ziet er goed uit, lacht veel, is opgewekt. "Dat is vaak schone schijn voor de buitenwereld. Als je weggaat duikt ze misschien zo weer het bed in. We zien iedere dag hoe heftig het is. Wat de ziekte met haar doet", relativeert Geert. In 2014 merkt Lisanne, na een backpack-avontuur in Oost-Europa, een aantal vreemde dingen op: ernstige vermoeidheid, uitvalsverschijnselen, naaldenprikken onder haar huid en vlekken voor haar ogen. Pas begin 2016 is er de uiteindelijke diagnose: ziekte van Lyme. Haar leven speelt zich momenteel in en rondom het huis van haar ouders af en draait om doktersafspraken, pijnaanvallen en infuusbehandelingen. Ze heeft zojuist een nieuwe, dure behandeling in Zwitserland achter de rug. "Ik kan er aardig mee omgaan", zegt ze met zachte stem. "Probeer het beste er van te maken. Kan slechts de hele dag huilen." Ze is ijzersterk. Als ze even haar hoofd laten hangen, recht ze het volgende moment weer de rug. "We gaan dit overwinnen. Dat moet. Met als doel om straks op mezelf te kunnen wonen. Of ik weer helemaal beter word, weet ik niet. Ik ben blij dat zoveel mensen zich betrokken voelen. Familie, vrienden en bekenden. Dat ik niet in een sociaal isolement kom. Daar prijs ik me heel gelukkig mee.