Processie weer geslaagd
Blitterswijck | Traditiegetrouw vond afgelopen weekeinde de sacramentsprocessie weer plaats in Blitterswijck. Op de zondag na sacramentsdonderdag trok de stoet met het gilde, de fanfare en andere verenigingen door het dorp. Frits Weijs zet zich al sinds 1973 in voor de processie. Hij zorgt onder meer voor het rustaltaar op de hoek van de Kerkstraat en de Jan Vissersstraat.
Door Willem Menting
"Alles is gelukkig weer goed verlopen", vertelt Weijs trots. "Het rustaltaar is met hulp van de buurt en mijn zonen opgebouwd. Het is toch telkens weer een flinke klus om het rustaltaar op te bouwen, maar ik doe het graag. Het is belangrijk dat deze traditie wordt gehouden." Tijdens de 'korte processie' van zondag waren er drie rustaltaren. Het altaar van Weijs is volgens hem zo'n honderd jaar oud. "Van een afstandje ziet het er nog piekfijn uit, maar als je goed kijkt bladdert de verf op sommige plekken een beetje af. Het wordt weer tijd om het altaar te renoveren, maar dat is niet zo gemakkelijk. Dat gaat veel tijd kosten, want het is een precies werkje. Wellicht dat ik daar tijdens de wintermaanden wat tijd voor heb. Ik moet toch bezig blijven", vertelt de 74-jarige Weijs. Het altaar was voorheen in het bezit van de broers Cremers. Zij betrokken jarenlang het Wijnhoverhof. Bij hun overlijden werd alles geschonken aan de parochiekerk van Onze Lieve Vrouw Geboorte in Blitterswijck. "Ik heb toen beloofd dat ik zou zorgen voor het rustaltaar en de processie. Dat doe ik nog altijd met veel plezier."
Afgelopen zaterdag werd het rustaltaar opgebouwd. Na afloop werd er gezellig een pilsje gedronken en maandag was het weer tijd om alles op te ruimen. Na de heilige mis op zondag trok de processie door de Kerkstraat, Jan Vissersstraat, Monseigneur Martensstraat, Berkenstraat en de Jan Franssenstraat. "Het altaar staat nu weer bij mij op zolder. Netjes opgeruimd." Het rustaltaar is pas in 2020 weer nodig. Voorheen kende Blitterswijck jaarlijks twee processies. Nu wisselen de 'lange' en 'korte' processie elkaar af. "Tijdens de processie bidden we diverse keren en we zingen ook meerdere liederen. Na afloop is het tijd voor koffie en thee met een plakje cake. Het is altijd erg gezellig."
De laatste jaren merkt Weijs dat het voor hem zwaarder wordt om het rustaltaar weer op te bouwen met hulp van andere vrijwilligers. "Ik ben niet meer de jongste en ik ben er toch twee weken intensief mee bezig." Weijs wil in de toekomst vooral de jeugd meer betrekken bij de processie. Volgens hem rust het meeste werk veel op dezelfde schouders. "We kunnen altijd nieuwe aanwas gebruiken. Het zou mooi zijn als er meer jongeren komen. Zo blijft de processie ook voor de toekomst behouden."
Over twee jaar zet Weijs zich gegarandeerd weer in voor de 'korte' processie. "Het rustaltaar blijft nu in ieder geval twee jaar op zolder. Tijdens de andere processie lopen ze een andere route, dus dan kan ik het weer van de andere kant bekijken."