Genieten op St. Annaterrein
Venray | Het leven van Willem Vermeulen maakte onlangs een bijzondere wending. De voormalige vrachtwagenchauffeur gaat sinds kort door het leven als parkbeheerder op het St. Annaterrein. "Het is fantastisch hier. Ik word iedere dag weer vrolijk als ik door het park loop", vertelt Vermeulen dolenthousiast.
Door Willem Menting
Via leegstandsbeheerder Ad Hoc woont Vermeulen al langere tijd antikraak op het St. Annaterrein. Later wordt hij benaderd door Renschdael Groep om parkbeheerder te worden. De projectontwikkelaar ziet in hem de ideale parkbeheerder. Al langere tijd vinden er verschillende vernielingen plaats en onbevoegden betraden met enige regelmaat de leegstaande historische gebouwen op het St. Annaterrein. "Er sneuvelen bijvoorbeeld ruiten. Die kapotte ruiten dicht ik met stukken hout. Ook deuren zijn dichtgemaakt om zo buitenstaanders te weren." Momenteel wonen er zo'n tien mensen op het St. Annaterrein. Sinds de overname van Renschdael Groep is het terrein privébezit, toch blijft iedereen welkom volgens Vermeulen. "Vorige week hebben er twee meiden heerlijk zitten picknicken op een grasveldje. Dat moet kunnen. Mensen moeten weten hoe ze met dit historische park moeten omgaan."
Een prieeltje op het terrein werd jarenlang door de APK van Veulen onderhouden
Vermeulen is op zijn plek. Lange tijd woonde hij in een koopwoning in de Venrayse wijk Landweert. Nu ziet zijn leven er dus totaal anders uit. Zijn onderkomen in gebouw St. Vincent heeft hij helemaal zelf aangekleed. Het heeft veel weg van een vakantieoord. "Ik heb onder meer een bar gemaakt en het terras heb ik zelf opnieuw aangekleed. Vanaf mijn terras heb ik mooi uitzicht op de fietspaden. De fietsers kijken altijd blij verrast als ze zien dat er weer leven is op het St Annaterrein."
De tijd heeft zeker vijftien jaar stilgestaan en er moet nog gigantische veel werk verzet worden om het terrein weer op te knappen, maar Vermeulen heeft alle vertrouwen in de toekomst. "De groep die het park heeft gekocht heeft ontzettend veel liefde voor het St. Annaterrein. Dat merk je aan alles. Ze kennen de historie en geen boom wordt zonder reden gekapt. Na de storm in januari zijn zo'n dertig bomen drie keer gecheckt of ze niet toch behouden konden blijven. Uiteindelijk moesten er acht gekapt worden. Ze gaan heel zorgvuldig om met de natuur. Ik heb al verschillende keren met landschapsarchitect Jan Joris door het park gelopen." Het park is al flink onder handen genomen. Het duurt nog enige tijd totdat het groene park in zijn oude glorie is hersteld. Auto's worden waar mogelijk geweerd om van het St. Annapark weer écht een park te maken. Tot die tijd blijft Vermeulen in ieder geval vol passie waken over het St. Annaterrein. Het is ten slotte ook een beetje zijn kindje geworden.
Lees verder op pagina 3.