"We steunen elkaar door dik en dun"
Venray | De borden vliegen nog niet door de huiskamer, maar het zijn wel spannende weken voor het gezin Jeuken in Venray. De zussen Suze (16), Sofie (19) en Tessa (20) studeren allen af. Eindexamenstress in optima forma. "We zijn af en toe wel iets prikkelbaarder."
Door Henk Lammen
De jongste van de drie, Suze, zit in het eindexamenjaar Havo 5. Ze verkeert in zwaar. "Ik sta er niet zo goed voor, maar doe mijn uiterste best om te slagen. Ik ben niet iemand die met twee vingers in de neus leert. Ik vind het absoluut moeilijk." Ze wil het niet als excuus aanvoeren, maar de lerarenuitval op het Raayland College, speelt haar parten. "Ik heb bijna een half jaar geen economie en Frans gehad. En ze maken de examens om die reden echt niet makkelijker. Met name bij economie heb ik veel op mijn bordje gekregen. Dat vak vind ik moeilijk." Via extra lessen en huiswerkbegeleiding hoopt ze alsnog te slagen. Sofie is bezig aan haar derde en laatste jaar van de opleiding doktersassistente aan Gilde Opleidingen in Venlo. Voor haar zijn de slagingskansen een stuk groter. Aan het eind van deze maand heeft ze haar laatste examens. "Nog drie onderdelen, dan zit het erop", zegt ze stellig. "Ik moet enkele gesprekken voeren waarin ik een klacht van een patiënt moet afhandelen. Dat kan zijn van een hartaanval tot een verkoudheid. Verder moet ik laten zien dat ik het computersysteem en de zorgdossiers beheer. En er is een examen met medisch-technische handelingen zoals een verband aanleggen, hechtingen verwijderen of oren uitspuiten." Bij het noemen van de laatste handeling trekt ze een gezicht als een oorwurm. "Dat vind ik echt vies", lacht ze. Tessa, vierdejaars studente leraar basisonderwijs aan Pabo De Kempel in Helmond, hoeft alleen nog haar meer dan 100 pagina's tellende afstudeerscriptie toe te lichten. "Die gaat over de koppeling tussen spel en mondelinge communicatie van kleuters in de leeftijd van 4 en 5 jaar. Ik heb ze geobserveerd tijdens het spelen en wat ze dan zeggen." Ze zitten in de huiskamer, aan een lange tafel waaraan ze alle drie ook studeren. Als er teveel lawaai wordt gemaakt, kan het nog wel eens tot irritaties leiden. "Dan is Suze wel meer geprikkeld", zegt Tessa met een glimlach. "Ik heb ook de meeste stress. Gelukkig heb ik veel steun van mijn schoolvriendinnen. We steunen elkaar door dik en dun." Sofie zit een stuk rustiger in haar vel. "Tuurlijk, ik heb ook een stukje gezonde examenstress. Maar qua leren valt het voor mij wel mee." Tessa heeft de meest zenuwslopende tijd al achter de rug. "Aan het begin van dit jaar toen ik het eerste deel van mijn scriptie moest inleveren. De grootste stress is geweest. Al zal ik enkele dagen voor het einddeel nog wel zenuwachtig zijn." Als het drietal het papiertje op zak heeft, staat één ding in ieder geval vast. Geen van hen gaat werken. "Ik ga ook naar de Pabo", besluit Suze. "Ik ben door een eerste strenge selectieronde voor de HBO-opleiding verloskundige in Maastricht", vult Sofie aan. Tessa ziet zich op haar jonge leeftijd nog niet voor de klas staan. "Ik ga pedagogische wetenschappen studeren aan de universiteit in Nijmegen." Moeder Daniëlle vertrouwt op een goede afloop na weken van examenstress. "Ik steek iedere dag een kaarsje aan."