"Ons is een worst voorgehouden"
Venray | Vorige week draaiden ze voor de laatste keer de voordeur van het voormalige Kunstencentrum Jerusalem op slot. Marcel Janssen (57) en John Schwachöfer (55) uit Venray, de twee huismeesters van het centrum, stopten na jaren noodgedwongen. Met pijn in het hart, maar het tweetal is ook verbitterd. "Er is ons altijd een grote worst voorgehouden."
Door Henk Lammen
Janssen is vanaf 2005 in dienst als facilitair medewerker. Schwachöfer maakte eind vorige eeuw zelfs nog de tijden als huismeester van de vroegere muziekschool in het oude raadhuis aan de Grote Markt mee. Na een jarenlange staat van dienst leek in eerste instantie ook voor hen in 2017 het doek te vallen na de reorganisatie van Kunstencentrum Jerusalem. Docenten muziek, kunst en cultuur vertrokken en zochten hun heil elders. Een aantal bleef als zzp'er gehuisvest in het gebouw. In het kader van een tweejarig werk-naar-werktraject werden ze via HOD (Huis-Oppas-Dienst Nederland) voor nog twee jaar gedetacheerd als beheerders van het gebouw, tot september 2019. Die rit maken ze niet af. Janssen: "Acht maanden geleden is ons een grote worst voorgehouden. Alles leek er op dat er de intentie was om ons aan te houden. Dat we met ons tweeën het gebouw zouden blijven beheren. Niets is minder waar." Beiden waren de gezichten van het kunstencentrum. Het eerste aanspreekpunt voor bezoekers en gebruikers, de contacten met leveranciers, toezicht houden, aanwezig tijdens extra activiteiten als open dagen en concerten. "Overdag, 's avonds of in het weekend. We kregen vanuit de gemeente ook altijd te horen 'jullie zijn niet te missen'. Ze waren tevreden, wekten altijd de indruk dat ze ons nodig hadden." Aan het begin van dit jaar trokken ze aan de bel. Om meer duidelijkheid te krijgen over hun toekomst. Het was al snel duidelijk dat ze na afloop van het werktraject geen vaste aanstelling zouden krijgen. "De teleurstelling was enorm groot, heel erg jammer."
Het laatste wat ze willen is er een huilverhaal van maken. Daarvoor beleefden ze teveel mooie tijden en werden ze enorm gewaardeerd door de gebruikers van het kunstencentrum. Schwachöfer: "De kinderen van Danshuis Venray hebben nog speciaal een afscheidsdansje voor ons gedaan. Dan ben je wel even stil. We hebben hier een enorm leuke tijd gehad. Onder leiding van Norbert Leurs was dit echt hét cultuurpunt van Venray. Er kwamen hier wekelijks honderden kinderen van veertig scholen uit het basisonderwijs en het Raayland College over de vloer. Tekenen, schilderen, dansen, muziekmaken. De straat stond helemaal vol met fietsen." Janssen vult hem aan: "Er was reuring, dat wil je niet weten. Het was toen een kunstencentrum zoals het behoort te zijn." Tijden die volgens het tweetal niet meer terugkeren. "Het is een bedrijfsverzamelgebouw geworden. Kunst en cultuur zijn ver te zoeken, als het gebouw maar vol zit. De kruisbestuiving van vroeger tussen de verschillende disciplines is er niet meer." De oudste van de twee is duidelijk over het afscheid. "Ik heb er slapeloze nachten van gehad, maar ik heb uiteindelijk met mijn verstand gekozen." Hij laat even een stilte. "Het was het niet waard op mijn gezondheid op het spel te zetten." Schwachöfer is verbitterd. "Ik heb het helemaal gehad en ga er helemaal kapot aan. Het is nu tijd om het een plaatsje te geven. Dat kost me moeite." Ook hij krijgt het even te moeilijk. Zijn ogen zijn vochtig, heeft moeite om zijn emoties niet de vrije loop te laten. "Je hebt al die jaren ziel en zaligheid gegeven." Een ding weten ze beiden zeker. "We zijn met een opgeheven hoofd door de voordeur vertrokken. In al die jaren hebben we nooit
verzaakt."