"We missen de beloning"
ODC-De Peelkorf 10-7 (5-3). Doelpunten De Peelkorf: Janneke Jenneskens, Linda Verlijsdonk en Marly van Asten (allen 2x) en Rachèl van Meijel.
Asten | De korfbalsters van De Peelkorf grepen zondag naast de titel in de hoofdklasse. In sporthal De Schop in Asten won ODC uit Ommel met 10-7 en ging met de titel aan de haal. Beide ploegen eindigden gelijk in de stand, ook het onderling resultaat was gelijk, maar op basis van een beter doelsaldo in de competitie mag ODC zich kampioen noemen.
Door Henk Lammen
Het was afgelopen zondag voer voor beroemde auteurs van thrillers zoals John Grisham, Nicci French en Stephen King. En met een beetje fantasie behoort een verfilming zelfs tot de mogelijkheden van de korfbalthriller die zich afspeelde in een afgeladen volle sporthal De Schop. Aan de ene zijde de aanhang van ODC en aan de andere kant leek het wel of half Ysselsteyn was uitgelopen om hun ploeg aan te moedigen.
"We misten uiteindelijk net dat beetje geluk"
Zij kregen geen sprankelende pot korfbal voorgeschoteld, maar wel van de eerste tot de laatste van 60 minuten enerverend, spannend en zenuwslopend. Met aan het einde het kampioenschap voor de gelukkigste ploeg. De gasten uit Ysselsteyn openden de score via een afstandsschot van Janneke Jenneskens. Vervolgens ging de strijd tot 3-3 gelijk op, maar de thuisploeg ging door twee treffers op rij met een 5-3 voorsprong de rust in. Meteen na de pauze bracht Marly van Asten met twee treffers, een afstandsschot en een fraaie bal uit de draai, De Peelkorf langszij: 5-5. In een spannende slotfase liep ODC uit naar 8-6, waarna Linda Verlijsdonk uit een kleine kans de gasten weer op het kampioenspoor zette. Met twee doelpunten in de laatste zeven minuten velde de thuisploeg het oordeel over de titelaspiraties van de gasten uit Ysselsteyn.
"Het was geen beste wedstrijd, dat klopt. In de eerste helft moesten we er teveel inkomen. Was de spanning toch groot. We zochten te weinig de ruimte. Verdedigend stonden we best wel goed. We kwamen allebei niet gemakkelijk tot scoren. Na de rust komen we goed terug tot 5-5, maar lopen vervolgens weer achter de feiten aan. We hebben veerkracht laten zien, misten echter uiteindelijk net dat beetje geluk", analyseerde aanvoerster Lisa Verlijsdonk de wedstrijd. Om meteen weer vooruit te kijken. "Tegen Prinses Irene (promotie-degradatiewedstrijden, red) gaan we er weer vol voor, want we willen promoveren."
Verlijsdonk: "We hebben enorm veel geleerd"
Na de feestvreugde van een vermeend kampioenschap (zie ook kolom rechts) was er het verdriet van net niet. Spelers en begeleiding zochten troost bij elkaar, kregen de waardering van bestuur en supporters, maar het voelde wrang. Zo dichtbij en uiteindelijk net niet. Ruim een kwartier na afloop was het ongeloof nog steeds af te lezen van het gezicht van Verlijsdonk. Toch was de 26-jarige korfbalster ook enorm trots op haar team. "We hebben een fantastisch seizoen gedraaid. Alleen mis je nu aan het einde van de rit dat kleine stukje beloning. Dat missen we nu. Je bent net niet kampioen geworden, terwijl je bijna het hele seizoen bovenaan hebt gestaan."
Het was voor De Peelkorf 1 een beladen seizoen. De eerste selectie had geen vaste trainers, maar moest wekelijks terugvallen op gasttrainers die de oefensessies voor hun rekening namen. "Maar daardoor was het ook een enorm leerzaam seizoen. We hadden als team veel verantwoordelijkheid en zijn juist daardoor dichter naar elkaar toegegroeid. Bovendien hebben we enorm veel geleerd van de gasttrainers. Andere ideeën en trainingsvormen. Je leert heel veel andere dingen. In die zin was het echt een uitdaging. Al was het af en toe wel lastig, want het ontbreekt toch aan een stukje continuïteit."