Bikkelen in de vrieskou
KUOPIO | Het was bitterkoud. Door de ijzige wind lag de gevoelstemperatuur zo'n 25 graden onder het vriespunt. Het zijn barre omstandigheden voor een schaatsmarathon, maar Henk Hendrix ging de uitdaging aan. De schaatser uit Ysselsteyn voltooide afgelopen zaterdag de FinlandIceMarathon over 200 kilometer met succes. Hendrix kwam in de Finse plaats Kuopia als derde over de finish.
Door Willem Menting
"Het was gruwelijk afzien, maar dat vind ik fantastisch", zegt Hendrix trots. Hij voltooide de helse tocht uiteindelijk in 9 uur 10 minuten en 17 seconden. "Het vriest zo hard, dus je voelt het ijs knappen en breken onder je schaatsen. Uiteindelijk ben ik ook zes keer gevallen. Daar heb ik ook rekening meegehouden. Er zitten vaak scheuren in het ijs en dat valt niet altijd op. Gelukkig heb ik niks aan de valpartijen overgehouden."
Hendrix kon zich in de vrieskou goed staande houden. Met zes lagen kleding, een bivakmuts en een skibril was het te doen. "Met een gewone zonnebril is het niet te doen. Je ogen kunnen bevriezen, maar ook je neus op je wangen. Het is ontzettend belangrijk dat je voldoende bescherming draagt tegen de kou." De marathons op natuurijs in het buitenland zijn hem niet vreemd. Dit seizoen reed hij op de Weissensee in Oostenrijk drie marathons over 200 kilometer. Ook schaatste hij daar een tocht over 100 kilometer. "De marathon in Finland was mijn 57ste over 200 kilometer." Met schaatsen zoekt Hendrix constant de grens op. "Vorig jaar ben ik naar Siberië gegaan voor een schaatsmarathon. In het verleden heb ik ook al geschaatst in China, Japan en Mongolië. Volgend jaar gaan we naar Kazachstan. Het is geweldig om in zware omstandigheden te schaatsen." Toch is er een tocht waar het hart van Hendrix sneller van gaat kloppen: de Elfstedentocht. In 1985, 1986 en 1997 schaatste hij met succes de Tocht der Tochten. "Als het in Nederland begint te vriezen, dan begint het bij mij al te kriebelen. Ik zou graag nog een keer de Elfstedentocht schaatsen. Deze tocht schaats je niet voor de snelheid. Het is puur genieten met die duizenden toeschouwers op de kades. Als ik in oktober mijn schaatsreis boek, dan hoop ik dat het niet samenvalt met een mogelijke Elfstedentocht. Als dat zo is, dan blijf ik thuis of ik kom eerder naar huis."
Toch voelt ook schaatsen in Finland voor Hendrix als thuiskomen. Hij heeft tijdens de marathon nog tijd om te genieten. "Ik begrijp niet waarom er zo weinig mensen naar Finland gaan. Er is altijd iets speciaals tijdens de tochten hier. Harde wind, ijzige kou en sneeuwbuien. We stonden met zeventien schaatsers aan de start. Uiteindelijk haalden slechts zeven man de finish. De rest viel uit met lichte bevriezingsverschijnselen. Er deden schaatsers mee uit de Verenigde Staten, Finland, Roemenië en Estland." Hendrix hoopt dat hij deze week in Nederland nog wat rondjes kan schaatsen. Toch zit het mooiste gedeelte van het seizoen er voor hem al op. "We gaan bijna weer skeeleren en mountainbiken. Zo staan we volgend seizoen weer fit aan de start van een schaatsmarathon."