Afbeelding
Foto:

Reuzekluut voor Bert van Vegchel

Ysselsteyn | De Reuzekluut, de hoogste vastelaovensonderscheiding van Ysselsteynse Piëlreuzen, wordt dit jaar uitgereikt aan Bert van Vegchel. De uitreiking vindt voor de 43e keer plaats. Dit jaar op zondag 4 februari om 13.11 uur in de Smelehof, waar iedereen de gelegenheid krijgt om Bert en zijn echtgenote Ine te feliciteren.

Bert werd op 5 september 1946 geboren in Heide als zoon van Sjang van Vegchel n Drien Ewals. Het ouderlijk huis waarin de kinderen van Vegchel de eerste jaren opgroeiden had de naam 'De Lieth' in Heide. Bert is de oudste in een gezin van acht kinderen.

In 1954 verhuisde het gezin naar Ysselsteyn. Ze gingen wonen aan de Moostdijk in de boerderij waar nu de familie Leeyen een rundvee bedrijf runt. Destijds was het een gemengd boerenbedrijf met koeien, kippen, varkens en een stukje tuinbouw. Bert moest al op jonge leeftijd de koeien melken.

Bert maakte destijds de keuze om naar de lagere land- en tuinbouwschool in Venray te gaan. Deze studie duurde vier jaar. Na deze opleiding ging hij werken op de boerderij. Na twee jaar ging Bert naar de Landbouw Winterschool, tegenwoordig de MAS, er werd een 2-jarige opleiding gevolgd om aansluitend het boeren leven in te gaan. In 1971 gaf Bert aan iets anders te willen en werd de boerderij aan de Moostdijk verkocht. Er werd in het dorp de oude meesterswoning gekocht aan het Lovinckplein.

In die tijd ging Bert in het weekend regelmatig dansen bij danszaal Prinsenhof in Venray. In deze jaren is hij ook zijn huidige vrouw Ine tegen het lijf gelopen. Ze zijn getrouwd op 13 december 1974. Na hun bruiloft zijn ze gaan wonen aan de Pioniersstraat in Ysselsteyn. Hier werden ook zoon Perry en dochter Sandy geboren. Het stel heeft nu ook vier kleinkinderen.

In de jonge jaren van Bert was het hard werken als boer zijnde. Hij sloot zich als 15 jarige aan bij de Jongen Boeren en Tuinders Bond (JBTB). Eerst als lid en later heeft hij het secretariaat voor zijn rekening genomen. Aansluitend is hij ook nog 2 jaar voorzitter geweest van deze club. Destijds werd het Boerenbruiloftsfeest in ut Piëlreuzenland georganiseerd door deze vereniging. Bert heeft dit dorpsfeest 4 jaar mee georganiseerd. Zelf is hij ook nog de bruidegom geweest in het jaar 1969. Waar hij voorop ging in dit boerenfeest.

In 1971 heeft Bert zich omgeschoold naar een technische achtergrond. Waarna hij is gaan werken bij de Duitse tapijtfabriek Carl Freudenberg in Oostrum als onderhoudsmonteur. Bert heeft hier tot 1982 gewerkt toen de fabriek gesloten werd. In 1978 hebben ze aan de Litsenbergweg een nieuw huis gebouwd en zijn hier in 1979 heen verhuisd.

Bert haalde in 1982 zijn papieren om fietsenmaker te worden. In zijn garage begon hij een fietsenzaak. In de jaren 80 maakte hij crossfietsen en hier werd veel op gefietst door Ysselsteyn. Er werd zelfs een crossbaan aangelegd. Hij nam ook zeven jaar zitting in de dorpsraad, was twaalf jaar bestuurslid van de VZO, richtte hij mede het wielercomité op. Verder nam Bert nog deel aan diverse andere projecten.

Op een gegeven moment werd aan de Bert de vraag gesteld of hij promotor wilde worden voor het Astma fonds voor Midden-Limburg. Dit hield in om te zorgen dat in alle 57 dorpen en wijken in dit gebied een organisator was voor de collecte en deze aan sturen. Aangezien in het gezin Ine en Sandy ook last van Astma hebben is Bert zich hier voor in gaan zetten van 2006 tot 2009. Hij heeft toen ook in veel van die dorpen 'De week van de goede doelen'" gepromoot.

In 2011 heeft Bert zitting genomen in de Stichting Historie Ysselsteyn. Daar heeft hij zich vooral in gezet voor een boek over het Ysselsteyn van voor 1940. Van 2014 tot en met 2016 werden door de leden van SHY gegevens verzameld van alle gebouwen en personen vanaf het prille begin tot 1940. Niet alleen de namen en bijnamen van de bewoners komen aan bod, maar ook bijzondere feiten en voorvallen rond deze personen worden uitgebreid beschreven. Per straat worden dan ook alle panden onder de loep genomen. Het geeft de lezer een bijzonder inzicht in het ontstaan van ons eigen ontginningsdorp.

En aansluitend moesten al deze gegevens ook gedigitaliseerd en samengesteld worden zodat het boek 'Zo is het begonnen' gedrukt kon worden. En het resultaat mag er wezen. Een boek waar Ysselsteyn trots op kan zijn.