Roel

10 januari 2018, 13:07

Als je 'Prins Roel II' zegt, denk ik aan Paradiso in Amsterdam. Het is 2004. Rob Gommans zingt, zijn broer Roel is toetsenist, en samen hebben ze de liedjes geschreven waarmee hun band Lemonseven een belangrijke muziekprijs heeft gewonnen: de Grote Prijs van Nederland. Ik, bevriend met Rob, ben een meegereisde fan. Ik joel, ik klap, ik zie pa en ma Gommans glimmen. En terecht, want het is een mooi verhaal: twee Ysselsteynse broertjes winnen de Grote Prijs in de grote stad. Hun muziek is strak en aanstekelijk.

In de jaren die volgen, zie ik Roel op de bruiloft van zijn broer in België, ik huur luidsprekers bij hem voor mijn veertigste verjaardag, ben op de uitvaart van zijn vader. Meer dan een paar zinnen heb ik nooit met Roel gewisseld. Kennen doe ik hem niet. Sympathieke gast, die indruk heb ik wel.

Hoe het verder ging met Lemonseven? Wereldberoemd in Nederland werden ze niet echt. Roel bleef zijn geld verdienen met het bedenken van aanstekelijke deuntjes, maar dan in genres als reclame, après-ski en carnaval.

Van de Grote Prijs van Nederland naar het Limburgs Vastelaovesleedjes Konkoer. En van poptempel Paradiso naar de Prinseproklemasie. Is dat erg? Nee hoor. Vooral doen waar je blij van wordt. En als ik de foto's zie van Roel en zijn twee vrienden annex adjudanten, dan heeft hij er enorm veel plezier in. Way to go, Roel.