Soms ook de grens over
Heide | Theo Nellen uit Heide debuteert in de finale van het Groot Limburgs Buuttekampioenschap, op 12 januari in theaterhotel de Oranjerie te Roermond. Met zijn typetje Sraar Clochard hoopt hij er het maximale uit te halen: "Ik heb eigenlijk al genoeg bereikt, maar als ik er eenmaal sta zal ik mijn stinkende best doen om er iets van te maken."
Door Sven Poels
Het is een klein wonder en hoe het precies werkt, is voor hem een vraagteken. Maar als 'stotteraar' Theo Nellen (53) op de bühne staat, produceert hij gesmeerde volzinnen zonder haperingen. "Ik merkte het voor het eerst toen ik prins van Heide was, in 1998", vertelt hij. "Ik kreeg een microfoon in de handen en moest iets oplezen, wat lukte zonder te stotteren. Ook als ik de buut ton in stap heb ik er helemaal geen last meer van."
Dik tien jaar geleden voegde Nellen zich bij een clubje buutteredners in Ysselsteyn, een bont gezelschap dat zich inmiddels de Buutacademie noemt. "De interesse ontstond toen ik erachter kwam dat ik het wel goed deed als ik een mop vertelde in de kantine of op familiefeestjes. Daar moest ik iets meer mee doen, vond mijn omgeving."
En dus werd zaal Roelanzia te Ysselsteyn de plek waar hij zijn talent ontplooide. "Voor de zomervakantie trainen we om de twee weken, erna elke week. In samenspel met de acht andere leden laat ik dan elke keer een stukje van mijn eigen buut horen. Onder leiding van Wim Lemmens en Henk Stevens proberen we elkaar te versterken."
Drie jaar geleden speelde Nellen een kleermaker, Frits Rits, en momenteel klimt hij in de huid van een zwerver. "Sraar Clochard", grinnikt hij. "Zo'n persoontje komt spontaan in me op en daar omheen bedenk ik dan van alles. Ik leef me volledig in in mijn rol." Gevraagd naar zijn stijl, antwoordt hij: "Ik ben iemand die de grens opzoekt en er af en toe net overheen wipt. Een voorbeeld? Nou, vrouwonvriendelijk ben ik niet, maar ik zeg wel wat over een schoonmoeder. Toch is het nooit de bedoeling om er iemand mee te kwetsen; ik vertel het in algemene bewoordingen."
Er kan gesteld worden dat het hem in dank wordt afgenomen, want ondanks dat hij er aanvankelijk niet eens aan mee wilde doen overleefde Nellen de try-outs in Roggel en Nederweert. "Tijdens de voorrondes werd het zeer goed ontvangen. Zo goed zelfs dat ik nu als enige debutant in de finale van de LVKA (Limburgse Vereniging Karnavals Artiesten, red.) terecht ben gekomen." Zijn verwachting? Grollend, als een ware buutteredner: "Dat is geen achtste word, want er doen er maar zeven
mee."
Dan, serieus: "Ik heb eigenlijk al genoeg bereikt, maar als ik er eenmaal sta zal ik mijn stinkende best doen om er iets van te maken. De zaal aan het lachen krijgen geeft een hoop voldoening."