Rotonde
De rotonde waar de Leunseweg, Julianasingel, Patersstraat en Paterslaan bij elkaar uitkomen, is erg avontuurlijk. Ik ken iemand die hier de afgelopen weken driemaal getuige was van een aanrijding tussen een auto en een fietser.
Het is die fietsers dan ook niet makkelijk gemaakt. Deze rotonde lijkt op een echte rotonde zoals een lachspiegel op een echte spiegel: alles is net een beetje anders – maar met het gevaar dat het lachen je vergaat.
De rotonde is maar klein en ligt op een heuveltje, wat het perspectief voor alle gebruikers anders maakt dan je gewend bent. Verder hoeven automobilisten pas vaart te minderen als ze zebra en fietspad al gepasseerd zijn. En dat zebrapad is zo langgerekt dat je als automobilist de haaientanden vergeten bent als je bij het fietspad aankomt. Zou het helpen als we zebra en fietspad een veel fellere kleur geven?
Het is aandoenlijk om te zien hoe vaak fietsers hier hun hand uitsteken. Blijkbaar zijn ze zich bewust van de bijzondere omstandigheden. Maar is het genoeg? Misschien moeten we de oplossing wel nog meer in onszelf zoeken. Ik moet denken aan sergeant Esterhaus in de tv-serie Hill Street Blues. Aan het eind van zijn wekelijkse briefing sprak hij altijd deze woorden tegen zijn politiemensen: 'Hey! Let's be careful out there.'
Laten we voorzichtig zijn daarbuiten: goed advies, waar je ook rijdt.