Rabotwijfel
Ik – zowel zakelijk als privé al jaren klant bij de Rabobank – heb last van Rabotwijfel. Laat me dat uitleggen. 'Rabobank financierde afgelopen jaren transporteurs en handelaren in dierlijke mest wetend dat deze bedrijven zich schuldig maakten aan fraude.' Dat schreef NRC Handelsblad vrijdag. In onze gemeente zijn vier bedrijven verdacht van, beboet met of veroordeeld voor mestfraude. 'De huidige moraal lijkt totaal verziekt,' zei minister Schouten dinsdag in De Limburger over de mestsector. De vermeende fraude bestaat uit het uitrijden van mest op weiden en akkers (want legaal afvoeren kost veel geld). Bijkomend probleem: de ammoniakdampen uit die mest zouden kleine stofdeeltjes vormen in de lucht, en 'er zijn sterke aanwijzingen dat fijnstof mensen gevoeliger maakt voor luchtweginfecties' (conclusie RIVM afgelopen zomer).
Misschien financierde Rabobank de bedrijven wel met de beste bedoelingen? Ze wilde vast de lokale economie steunen, zeker de sector die de Boerenleenbank (what was in a name?) groot maakte. Helaas weigert de bank nu commentaar. Zonde! De krant vraagt om wederhoor en die kans laat de bank lopen. Vandaar mijn Rabotwijfel: blijf ik klant? Maar nu komt het. Vorige week heb ik de naam van mijn bedrijf veranderd, en dat moest ik uiteraard doorgeven aan de bank. Ik vreesde: bellen met een ingewikkeld menu, in vijfvoud papieren invullen en minstens drie handtekeningen zetten – in levenden lijve uiteraard. Wat bleek? Met één telefoontje was het geregeld. Wat nu? Boos zijn vanwege het vermeend faciliteren van fraude? Of blij vanwege de razendsnelle service? Vooralsnog geef ik ze het voordeel van de Rabotwijfel.