Gezondheid burgers telt
VENRAY | In de gemeente Venray is de overlast van veehouderijen voor de omgeving te groot. Vooral in Ysselsteyn, Leunen, Oirlo en Castenray waar nog veel bedrijven rondom de dorpskern liggen. In de nieuwe visie op de veehouderij staat de gezondheid van de burgers centraal.
Door Henk Willemssen
De gemeente wil dat de emissies (geur, ammoniak, fijn stof en endotoxinen) snel afnemen en dat het aantal overlastlocaties daalt. Venray blijft ruimte bieden voor bedrijfsontwikkeling maar de regels worden flink aangescherpt. Het sturen op dieraantallen is nog niet aan de orde. De gemeente zet als eerste in op het voorkomen van overlast en het laten verdwijnen van veehouderijen op verkeerde en gevoelige locaties. Bedrijven kunnen alleen vlak bij een dorpskern blijven zitten als ze fors investeren in emissiereductie.
Geuroverlast is niet de enige hinder die omwonenden ervaren. Ook zorgen transport, zwaar landbouwverkeer, fijnstof, vliegen en geluid voor ergernis. Om het woon- en leefklimaat te verbeteren is een aanscherping van de geurnormen nodig. De geurbelasting is in enkele dorpen en in delen van het buitengebied erg hoog. Venray scoort ook slechter dan andere gemeenten met veel intensieve veehouderijen.
De nieuwe Omgevingswet biedt straks mogelijkheden om overlastsituaties beter aan te pakken. Vooruitlopend hierop vraagt het college aan het ministerie van Infrastructuur en Milieu een pilot te mogen uitvoeren. Om te experimenteren met een aangescherpte gemeentelijke geurverordening.
Overlast van fijnstof komt vooral van pluimveebedrijven. Er zijn te hoge concentraties op locaties in het buitengebied van Ysselsteyn, Oirlo en Castenray. Er is een rekenmodel om de concentratie van endotoxinen te meten. Volgens het rekenmodel is In de gemeente Venray de concentratie van endotoxinen bij 180 woningen hoger dan de geadviseerde waarde van de Gezondheidsraad. Endotoxinen zijn bacteriën die vrijkomen bij het afsterven van organismen.
De transformatie van het landelijk gebied zet de komende jaren door. Veel agrarische bedrijven gaan stoppen en de overblijvers worden alsmaar groter. Er zijn veehouderijen die zich niet verder ontwikkelen maar die wel de emissie kunnen verminderen. Deze stilzitters worden aangesproken om de overlast uit verouderde stallen versneld terug te dringen. Landelijk is er gedoogbeleid voor stoppende agrariërs die niet voldoen aan de eisen van emissiearme huisvesting. Deze stoppersregeling loopt af op 1 januari 2020.