Klachten over leefmilieu
Leunen | Het college van B&W van Venray heeft een werkbezoek gebracht aan de bewoners van buurtschap de Schei in Leunen. Het gevolg van een bijeenkomst over de visie veehouderij, waarin de vraag werd gesteld waarom de bestuurders van Venray wel op werkbezoek gaan bij agrarische ondernemers en niet bij burgers in het buitengebied. Op initiatief van wethouder Martijn van der Putten konden zij nu wel hun verhaal kwijt.
Mia Wegh, woordvoerster van het buurtschap en mede-initiator van het werkbezoek, hield het college voor hoe haar kwaliteit van leven ingrijpend is veranderd in het buitengebied. "De afgelopen tien tot twintig jaar heeft de intensieve veehouderij een enorme schaalvergroting doorgemaakt. De gevolgen: vele nachten dat wij wakker werden gemaakt door rijdende vrachtauto's en tractoren met voer, mest en schreeuwende varkens die aangevoerd en opgehaald werden. Op dagen dat het weer goed was om in de tuin te zitten, werden we onthaald op een niet te harden geur alsof je in de gierkelder zat. Er is een enorme vliegenoverlast. De kadavers liggen soms dagenlang aan de weg en verspreiden een onaangename geur, de katten van de buren doen zich tegoed aan waar ze bij kunnen. Bij de uitbreiding van het bedrijf in 1998 tegenover ons huis, is het aantal transporten enorm toegenomen. Maar de aanleg van de ondergrondse kadaverkoeling is nu, twintig jaar later, nog steeds niet klaar. De weg van en naar het bedrijf is onlangs door de nieuwe eigenaar gerealiseerd."
In de afgelopen jaren is de machteloosheid toegenomen, beaamt Mia Wegh. "We hebben verschillende agrariërs aangesproken, maar het heeft tot niets geleid. Ook bij de gemeente hebben we regelmatig klachten ingediend, zonder resultaat. Het vertrouwen in de lokale overheid is afgenomen. En eerlijk gezegd voelt het ook niet goed om je buren aan te geven. Ik hoop dat wij als veronachtzaamde burgers van het buitengebied nu eindelijk gezien, gehoord en beschermd worden. Het buitengebied is er niet alleen voor de boeren, maar voor alle mensen die er wonen en werken."
Bewoonster Valentine Kalwij vertelt dat de intensivering van de veehouderij haar woongenot en gezondheid schaadt. "Slaapproblemen, keelproblemen, stank, vliegen, druk vrachtverkeer, luchtvervuiling. Met name de uitstoot van fijnstof baart mij grote zorgen. Daarnaast komt het regelmatig voor dat er afval verbrand wordt waarbij ook niet toegestaan afval wordt verbrand. Ik heb zelf enkele mobiele luchtwassers voor mijn woning aangeschaft om mijn leef- en woongenot enigszins te verbeteren. Het principe de vervuiler betaalt, gaat hier niet op. En zou het mogelijk zijn om een mobiel meetpunt op de Schei te plaatsen om de werkelijke waarden fijnstof te meten? Nu blijven het aannames." Martijn van der Putten geeft aan dat de provincie Limburg recentelijk heeft besloten twee meetpunten te plaatsen: een in Horst en een in Ysselsteyn om een juister beeld te krijgen van de uitstoot. In de gesprekken over de visie veehouderij is nadrukkelijk ingezoomd op de gezondheid van bewoners van het buitengebied. Volgens het college heeft de gemeente zichzelf strengere normen opgelegd dan in landelijk en Europees verband is aangegeven. Er lopen echter veel zaken door en langs elkaar. provincie, LLTB, gemeente Venray, regio, buurgemeenten, buurprovincies, zij hebben allemaal hun eigen beleid hierin. Dit maakt het opstellen en uitvoeren van de visie lastiger. Karel Joosten, gemeentesecretaris, merkt op dat hij de indruk heeft dan de bewoners van het buurtschap denken dat de gemeente Venray alleen aan de kant van de agrariërs staat. Dat bestrijdt hij. Mia Wegh legt uit dat dit gevoel is ontstaan doordat sinds 1998 niet of nauwelijks met burgers is gepraat en er niet of nauwelijks informatie is verstrekt rond uitbreidingen en nieuwbouw binnen de veehouderij. "Als burgers worden we voortdurend overvallen door zaken die al zijn bepaald. We worden nergens bij betrokken." Het werkbezoek werd afgesloten met de toezegging van het college dat ze gaat uitzoeken wat de normen en waarden voor de uitstoot van agrarische bedrijven zijn met het oog op schade voor de gezondheid.