Voorrang

Deze keer een zelfhulpcolumn: een column die mij hopelijk helpt een persoonlijk probleem op te lossen.

Inderdaad, dat vraagt om een toelichting.

Sinds kort hebben wij Oranjebuurtbewoners geen voorrang meer als we via de Bernhardstraat (die loopt langs het voormalig busstation) onze buurt uit rijden naar de Julianasingel. Ik woon hier sinds 2006 en kon altijd zorgeloos de Julianasingel op draaien als er een auto van links kwam (en ik dus van rechts). Nu moeten wij echter net als gewone stervelingen wachten op onze beurt.

Dat is even wennen. Vorige week woensdag reed ik de kruising op zonder serieus naar links te kijken. Pure macht der gewoonte – de zeven spierwitte haaientanden en het bordje 'Voorrangssituatie gewijzigd' ten spijt. Goed dat er geen auto van links kwam, anders had ik dit wellicht vanuit het ziekenhuis kunnen schrijven – of niet meer.

Een dag later gebeurde iets opmerkelijks. Een vrouw die van links kwam, stopte. Ze wilde me voorrang geven! Even overwoog ik gas te geven. Maar nee, zo zou ik het nooit leren. Dus liet ik haar met een genereus handgebaar voorgaan. Ze lachte, ineens beseffend dat zij tegenwoordig voorrang heeft.

Maar ik vertrouw mezelf nog niet helemaal. Vandaar deze zelfhulpcolumn. Het idee is dat ik voortaan aan deze column denk als ik de Julianasingel nader en dan automatisch stop bij verkeer van links. Misschien bent u wel degene die van links komt. In dat geval bent ook u met deze column geholpen.