"Diep onder de indruk"
Venray | Het hoofdgebouw van het Vincent van Gogh Instituut in Venray wordt gesloopt. Het is voor oud-werknemer Joep van Goch (75) uit Oostrum aanleiding om zijn vroege herinneringen aan het complex met ons te delen. Een monoloog.
Door Sven Poels
"Zestien jaar jong, met het MULO-diploma op zak, had ik in augustus 1958 gesolliciteerd op Sint Servaas (het tegenwoordige Vincent van Gogh Instituut, red.). Een week later werd ik uitgenodigd voor een gesprek. Ik moet de vragen naar tevredenheid hebben beantwoord, want ik werd aangenomen als een van de allereerste aspirant-verpleegkundigen. Op 21 oktober 1958, twaalf dagen na de officiële opening van het nieuwe hoofdgebouw, zette ik daar, met gespannen zenuwen, de eerste stappen van mijn loopbaan. Ik was diep onder de indruk van de grote hal met glanzend marmeren vloer en de gracieus draaiende trap naar de bovenverdieping. Een tikje op mijn schouder bracht me terug in de realiteit. Achter mij stond een meneer in een witte jas, Jan Cuypers, een van de vijf portiers. Door hem werd ik naar de patiëntenadministratie gebracht. Die was gevestigd in de westvleugel, in een ruim kantoor met grote ramen en uitzicht op het mooi aangelegde park. Ik werd voorgesteld aan Broeder Bonitus (van Gils) en broeder Martino (v.d. Maat). Ze ontvingen mij hartelijk. Als eerste opdracht moest ik met de portier mee gaan om een kan koffie op te halen in de bezoekzaal. Deze was gevestigd in het middengedeelte, aan de zuidkant. Een mooie, grote ruimte met openslaande deuren die toegang gaven tot een groot terras. Patiënten konden hier met bezoek terecht voor een kopje koffie, thee of frisdrank. Met een volle kan ging ik terug naar mijn basis. In de hoek van het kantoor was een deur die toegang gaf tot een kleiner vertrek. Dit was het archief van de patiëntenadministratie. Een hele wand was voorzien van schappen met daarop van triplex gemaakte bewaarboxen, die gevuld bleken te zijn met bewaarmappen. Mijn taak in de eerste paar weken werd het hemelsblauw verven van de voorkant van deze boxen. De loonadministratie, onder leiding van broeder Leocadius (Kortooms), was ook in de westvleugel. Op de laatste vrijdag van de maand konden daar de loonzakjes worden opgehaald. Het was dan een gezellige drukte op de gang voor de deur. Soms was de sigaretten- en sigarenrook er te snijden. Afdelingshoofden, met hun krant onder de arm, kwamen van de rapportenkamer. Ook de heren van de technische dienst in overall, de mannen van de civiele dienst en mannen van de agrarische dienst, stonden in de rij. Een spannende dag, want ook ik sloot aan om mijn salaris op te halen. Via een trap kon je vanaf de begane grond in het souterrain van de oostvleugel komen. Langs het magazijn van broeder Adrias (Winckens) en dan linksaf. Rechts was daar de buitenom-ingang en links de obductieruimte. Hoofdverpleger Feller plachtte hier de scepter en het scalpel te zwaaien. Verpleegkundigen in opleiding kregen hier inzicht in de anatomie van het menselijk lichaam. Rechts bevond zich de patiëntenbibliotheek, dit was in de middaguren mijn werkterrein. Mijn taak was vooral het kaften van boeken. Ook moesten elke week twee rijen rekken een schoonmaakbeurt krijgen. In de gang, helemaal achter de bibliotheek, bevond zich de drukkerij. Al gauw werd mijn hulp ook ingeroepen door broeder overste, vader Gerlachus (Latour). Grote bouwtekeningen moesten door middel van lichtdrukken gekopieerd worden. Dit werk werd aan mij toevertrouwd. Anderhalf jaar was het hoofdgebouw van Sint Servaas mijn werkomgeving. In het voorjaar van 1960 begon ik elders op het terrein aan mijn opleiding tot B-verpleegkundige. Dat het gebouw na 60 jaar tegen de vlakte gaat, vind ik jammer. Niet omdat ik het zo mooi vind, maar vanwege al het geld dat erin gestoken is."
Lezing over drugs
Venray | EHBO-vereniging Venray trapt het nieuwe seizoen op dinsdag 5 september af met een lezing over drugs.
De lezing ook voor niet-leden vrij toegankelijk en wordt vanaf 19.30 uur gehouden in De Witte Hoeve aan de Gasstraat 5 in Venray.