"Een mooi spelletje"
Venray | Tijdens het Masterstoernooi van TC Rodhe werden de deelnemers afgelopen zondag op een bijzondere vorm van het tennisspel getrakteerd: rolstoeltennis. Guus Willems (55), de enige rolstoeltennisser bij de Venrayse tennisvereniging, leerde zijn clubgenoten de fijne kneepjes van het vak. "Poeh, dat valt niet mee."
Door Henk Lammen
"Rolstoeltennis is in Venray en omgeving nog steeds een rariteit", valt Willems maar meteen met de deur in huis als hij van de baan komt. Vier heren genoten van de clinic van hun clubgenoot, maar de slotconclusie was eensluidend: "Dit valt echt niet mee. Het is heel moeilijk. Je komt net iedere keer te laat bij de bal, of te vroeg. Of je zit er niet goed voor." Na enkele praktische tips slaan de heren al een aardig balletje over en weer tijdens een afsluitend partijtje. Dat de ballen niet iedere keer de gewenste richting mee krijgen, mag de pret niet drukken. Met de demonstratie bij zijn eigen vereniging heeft Willems zich een eerste doel gesteld. "Ik wil meer bekendheid gaan geven aan rolstoeltennis. Om meer leden, rolstoelers, binnen te halen." De accommodatie van TC Rodhe is in ieder geval een uitermate geschikt tennispark voor rolstoeltennis. "Het park en de banen zijn makkelijk toegankelijk. En het is hier best wel gezellig."
Eerder al speelde hij twintig jaar rolstoelbasketbal op hoog niveau. Nu speelt Guus Willems twaalf jaar rolstoeltennis. "Ik ben begonnen in Mariaheide, want hier in de omgeving was weinig gelegenheid voor rolstoeltennissers. Gelukkig zijn de tijden veranderd en kon ik bij TC Rodhe terecht. Tot volle tevredenheid speel ik hier nu acht jaar." Als enige tennisser in een rolstoel speelt hij zijn partijtjes tegen clubleden, mannen en vrouwen. "Op dinsdagavond is er een zogenaamde hutselavond. Dan speelt iedereen tegen elkaar, een half uurtje, om vervolgens weer tegen iemand anders te spelen." In essentie verschilt rolstoeltennis weinig van de gangbare variant. "Het enige, grote verschil is dat wij de bal twee keer mogen laten stuiteren. De velden en de lijnen zijn exact hetzelfde. Het net is even hoog." Makkelijk is het niet, dat bewijzen de dames en heren van TC Rodhe die een balletje met Guus slaan. "Nee, zeker niet. Ik heb makkelijk praten. Ik zit vanaf kinds af aan in een rolstoel. Weet wat het is om je daar in voort te bewegen. Maar voor mensen die het niet gewend zijn, is het echt wennen. Je belast je schouders, je moet bijna 3D-denken, want je moet het racket vasthouden, de rolstoel bewegen en de bal slaan. Het is bovendien moeilijk om de juiste positie voor een bal te kiezen. Dat moet je allemaal leren. Maar door veel te spelen en ervaring op te doen, is het voor iedere rolstoeler een fantastische sport." Nederland heeft als het gaat om rolstoeltennis een naam hoog te houden. Esther Vergeer en Sharon Walraven domineerden jarenlang bij de dames, bij de heren is Robin Ammerlaan een bekende verschijning in het circuit. Tijdens Olympische Spelen werden de laatste decennia volop medailles behaald door de Nederlandse afvaardiging. Willems hoopt dat de sport ook in deze regio aan populariteit wint. "Want je kunt lekker fanatiek bezig zijn en in het dubbelspel is het zaak om goed met je partner samen te werken. Je moet op elkaar kunnen vertrouwen. Het zorgt voor een gezonde manier van bewegen, geeft je plezier en gezelligheid. Dat is ook mijn drijfveer. Ik geniet er enorm van. Het is een mooi spelletje."