"We zijn een grote familie"
Venray | Na twintig jaar neemt Venraynaar Henk Willems (67) afscheid van het bestuur van de Stichting Venray Oldtimer Toertocht (VOC). Zeventien jaar lang zwaaide hij als voorzitter de scepter van een ambitieus clubje oldtimerliefhebbers. De 23e editie van Venray Oldtimer City, op zondag 30 juli, betekent zijn laatste in functie. "Met pijn in het hart. Ik zal het gaan missen. Maar ik blijf wel komen", benadrukt Willems enkele dagen voor zijn afscheidstournee.
Door Henk Lammen
Hij werd twee decennia geleden door de toenmalige voorzitter Ben Roelofs aangesproken of hij geen bestuurslid wilde worden van de stichting VOC. Drie jaar later volgde hij Roelofs op om uit te groeien tot het gezicht van het Venrayse evenement. Niet dat hij zichzelf nadrukkelijk op de voorgrond plaatst, integendeel, maar als preses drukte hij wel zijn stempel op een van de succesvolste activiteiten in hartje Venray. "We zaten in die beginjaren al snel op 100, 150 deelnemende auto's. Nu zijn het er jaarlijks tussen de 350 en 375", zegt hij niet zonder trots. "Liefhebbers van klassiekers, uit ons land, maar ook veel Duitsers en Belgen komen naar Venray. Een Nederlander, die al tientallen jaren in Spanje woont, laat zijn oldtimer overvliegen naar Nederland. Om hier deel te kunnen nemen. Dat is echt uniek, eigenlijk te gek. Het tekent ook de sfeer van het evenement. Al die mensen die hier naartoe komen, zijn liefhebbers. Een eenheid, gelijkgestemden met een passie: klassieke auto's. We zijn als het ware een grote familie. Allemaal doodgewone mensen. Of ze nu een auto hebben van enkele duizenden euro's of tonnen. Ze waarderen elkaars liefde voor hun hobby."
Na twintig jaar vindt Willems het tijd om te stoppen. Met een gerust hart draagt hij het stokje over aan Marc Arts, de nieuwe voorzitter. "Het is genoeg geweest, tijd voor vers bloed", beargumenteert hij zijn afscheid. "Nieuwe mensen, met nieuwe ideeën. Ons bestuur bestaat uit een geweldig clubje mensen met hart voor de zaak. En dan vergeet ik absoluut ook niet de bijna 30 vrijwilligers die zondag weer klaar staan om het evenement tot een succes te maken. Die mensen zijn onbetaalbaar. Zij zijn ieder jaar weer van de partij. Ik kijk met enorm veel voldoening terug. Ieder jaar is het opnieuw een gezellige happening waar ik heel veel plezier aan heb beleefd." Bang om in het gevreesde zwarte gat te vallen is hij niet. Hij loopt vooruit naar zijn werkplek waar hij, sinds hij in 1996 zijn bedrijf Willems Classic Cars begon, grote delen van de dag doorbrengt. Overal liggen, hangen en staan klokjes. Duizenden in getal, in alle soorten en maten. Snelheidsmeters, toerentellers, benzinemeters, temperatuurmeters. "Ik heb een voorraad van 3.000 klokken. Voornamelijk voor Engelse klassiekers, maar ook voor Porsche en Mercedes."
Samen met zijn zoon Patrick is het voor Willems een sport om van een oud klokje een nieuwe te maken. Hij maakt zelf onderdelen na, ijkt de meters af en levert ze aan klanten in binnen- en buitenland. Met een muziekje aan werken, is het voor hem ook een vorm van ontspanning. Waar anderen een rondje gaan wandelen of fietsen, pakt hij liever zijn gereedschap en een grote loep om aan het werk te gaan. "Veel klokken zijn nieuw niet meer te krijgen. Dus maken wij ze na, waarbij we proberen om ze zo origineel mogelijk te houden. Het is echt precisiewerk, iedere klok is anders. Bovendien moet het leuk en betaalbaar blijven voor de klanten."
Opjagen laat hij zich niet, want om kwaliteitswerk af te leveren, neemt hij de tijd. "Het kan goed zijn dat ik meer dan een week met een klokje bezig ben. Ik laat me beslist niet opjagen. Als ik geen zin heb, stop ik en ga een dag later verder." Zijn passie voor Engelse klassiekers zat er al vroeg in. Als klein jongetje keek hij graag naar oldtimers met in het achterhoofd 'later wil ik er ook zo een'. Twintig jaar geleden ging zijn droom in vervulling en kocht hij een rode Triumph Spitfire MK1. Hij restaureerde de auto volledig tot concoursstaat. Hij is er trots op. Stiekem verraadt hij tot slot zijn grootste droom, een Jaguar kopen. "Een XK zou mooi zijn, maar die moet je kunnen betalen."