Klaar!
Het is mooi geweest! Drieënhalf jaar heb ik u eerst in Venray Boeit en daarna via deze plek mogen vermoeien met mijn wekelijkse schrijfsels. Mijn dochters, het onderwijs in het algemeen en verhalen in en rondom mijn eigen klas specifiek, de actualiteit, landelijke/provinciale/gemeentelijke politiek, alles is voorbij gekomen. Het schrijven van een column biedt een unieke kans te informeren, agenderen of een steen in een vijver te keilen.
De column ontvouwde zich meestal dagen van tevoren. Mijn schrijverssensoren stonden zeven dagen in de week aan en de onderwerpen lagen vaak voor het oprapen. Ik heb in de afgelopen jaren tal van leuke, mooie en ontroerende reacties mogen ontvangen. Via de mail, via Facebook of Twitter, via familie en vrienden of gewoon van wildvreemden in Venray op straat of in de supermarkt. Het heeft me altijd erg goed gedaan! Uiteraard heb ik hier en daar ook weleens op tenen gestaan en weerstand opgeroepen, dat hoort erbij. Gelukkig ging ook dit bijna altijd vergezeld van wederzijds respect.
Een week of drie geleden hakte ik de knoop door. Stoppen met schrijven, voor nu in ieder geval. Langs deze weg bedank ik de Peel en Maas die me het afgelopen jaar de kans gegeven heeft om dit katern eigenhandig te vullen. De grootste dank gaat echter uit naar u. U leest me vandaag weer, waarschijnlijk niet voor het eerst en wel voor het laatst. Ik hoop dat u af en toe genoten heeft, herkenning vond, iets nieuws gelezen of geleerd heeft en wellicht een enkele keer boos, verontwaardigd of geïrriteerd was. Hoe dan ook: het ga u goed!