"Iedere foto heeft een verhaal"
Venray | Zo'n 50 jaar geleden maakte Venraynaar Gerrit Leemeyer (69) zijn allereerste foto na de sneeuwstorm in Deurne. Er ontstond meteen een liefde voor fotografie en met zijn stand-in camera reisde hij het hele land af om steden en hun omgeving op de gevoelige plaat vast te leggen.
Door Evelien van der Zwaan
In die tijd leerde hij zijn vrouw Wilma kennen. Na hun bruiloft stapte hij over op het maken van dia's. "Met mijn nieuwe spiegelreflexcamera die toen net op de markt was", vertelt hij niet zonder trots. Zijn passie voor fotografie groeide, maar was in eerste instantie vooral gericht op het maken van foto's van zijn familie en vrienden. "Bruiloftsreportages in mijn kenniskring, maar ook foto's van de kinderen en hun vakanties. Mijn foto's waren dan vooral gericht op de dingen die ik mooi vond. Bezienswaardigheden, natuur en familie." Nadat Gerrit bij de vrijwillige brandweer terecht kwam, ontstond zijn passie voor fotografie pas echt. Hij nam dan ook altijd zijn camera mee om foto's te kunnen maken in zwart/wit en in kleur van de dingen die zij daar mee hebben gemaakt. "Nee, geen sensatiefoto's, maar foto's die tot op de dag van vandaag bestaan als herinnering van mijn tijd bij de vrijwillige brandweer." Hij werkte daarnaast 28 jaar voor Inalfa. In die jaren maakte hij foto's voor het Venrayse bedrijf. "Mijn passie is om foto's te maken die ik mooi vind", benadrukt hij. "Iedere mens heeft een andere smaak, maar ik maak echt geen foto's van dingen die ik niet mooi vind." Als hobbyfotograaf beheert hij een eigen collectie, meer dan vijftig albums en vijf terabyte aan digitaal geheugen. Daarnaast bezit hij een aardige collectie fotocamera's, oud en nieuw. "Ik heb er geen enkele weggedaan die ik zelf heb gebruikt", lacht hij. Gerrit sloot zich aan bij Fotoclub Venray, waar hij veel leerde en een mooie tijd beleefde. Vijftien jaar geleden, bij de introductie van de digitale camera, legde hij zich alleen nog toe op het maken van foto's. Door een ziekte kon hij niet meer werken en had ook zijn beperkingen met fotograferen. "Ik heb een hele tijd een doka thuis gehad om foto's te ontwikkelen. Na de digitalisering ben ik begonnen om al mijn foto's uit te zoeken en op te slaan. Ook de foto's die ik al eerder had gemaakt." Dat doet hij steevast onder het genot van een lekker muziekje. Dan geniet hij met volle teugen van zijn hobby. Zijn vrouw Wilma heeft hem altijd gesteund. "Tijdens fietstochten die wij samen maken, maakt hij ontelbare foto's. Zelfs van een bloemetje kan hij al een foto maken", zegt de echtgenote met een glimlach. Gerrit reist heel Nederland door voor zijn passie, naar de grote steden, de Nederlandse bezienswaardigheden, maar ook festivals zoals de Gay Pride en Elf Fantasy Fair. "Tijdens die festivals doe je nieuwe contacten op en leer je ook weer van andere fotografen." Een vaste stelregel heeft hij. Voordat hij een foto maakt, vraagt hij eerst altijd toestemming. "En vertel ik dat de foto's alleen voor eigen gebruik zijn. Als herinnering in de kast of tegenwoordig op de computer. Natuurlijk zijn er mensen die de foto's graag terug zien. Daar doe ik niet moeilijk over. Integendeel, ik vind het zelfs leuk dat mensen me vragen of ze de foto's mogen hebben." Voor Gerrit Leemeyer is fotograferen het maken van een herinnering. Hij waardeert het om foto's niet overmatig te bewerken, maar in hun waarde worden gelaten. Samen met zijn vrouw bladert hij thuis op de bank regelmatig albums door. "Om oude herinneringen op te halen. Iedere foto heeft een verhaal."