"Ik ben dankbaar en trots"
Venray | Venraynaar Wim Smeets (76) neemt op vrijdag 12 mei afscheid als bestuursvoorzitter van Hospice Zenit. Van 16.00 tot 18.00 uur bestaat tijdens een receptie bij restaurant BRL de mogelijkheid om Smeets de hand te schudden. Hij wordt opgevolgd door Lilian Keijzer-Bors.
Door Henk Lammen
In maart 2002 werd Smeets gevraagd deel uit te gaan maken van een werkgroep die ideeën had om een hospice op te richten voor de gemeenten Horst, Sevenum, Meerlo-Wanssum en Venray. Vier jaar later stond er een prachtig gebouw aan de Hoenderstraat, op het terrein van VieCuri ziekenhuizen. "Ik ga nu weg, waar ik vijftien jaar aan mee heb mogen werken", zegt hij bij binnenkomst. "Trots en dankbaar wat we samen hebben bereikt." Voor het gesprek laat hij zich fotograferen bij het kunstwerk dat vorig jaar werd onthuld bij het tweede lustrum. Een verzameling steentjes, door alle medewerkers van het hospice verzameld, bewerkt en opgeplakt. "Dit kunstwerk is symbolisch voor ons. We doen alles samen. Niemand kan iets alleen. Samen iets bereiken en doen."
Hospice Zenit is het centrum voor palliatieve terminale zorg in Venray. Ongeneeslijk zieke mensen brengen er in een huiselijke omgeving hun laatste levensdagen door. Voor Smeets was er een persoonlijke motivatie om bestuursvoorzitter te worden. "In eigen omgeving had ik gezien hoe moeilijk het kan zijn voor gezinnen of individuen om in de laatste levensweken een naaste te begeleiden. Het is heel zwaar, met veel angst. Voor de naaste, maar ook de zieke. De naaste die zich angstig afvraagt 'doe ik het wel goed'. De onzekerheid en angst bij de gast die hier de laatste weken van zijn leven verblijft. Ik vond dat er iets moest zijn tussen thuis en een ziekenhuis of verpleeghuis. Met dit hospice hebben we een prachtige accommodatie gecreëerd die de thuissituatie kon vervangen. Waar het huiselijk is, waar familie en vrienden altijd in en uit kunnen lopen. En waar dag en nacht professionele hulp aanwezig is." Terugkijkend op elf jaren als bestuursvoorzitter herhaalt hij nogmaals zijn openingswoorden: trots en dankbaar. "Omdat we vele honderden personen en families onze zeer gewaardeerde hulp hebben kunnen bieden. Dankbaarheid die we terugkrijgen. Als er in mijn omgeving over het hospice wordt gepraat, keren telkens dezelfde woorden terug. Deskundige zorg, vertrouwen, rust en warmte. Dat is een groot compliment." Hij is trots wat hij achterlaat, vooral omdat Hospice Zenit binnen de Venrayse gemeenschap een duidelijke functie heeft. En een onuitwisbaar plekje heeft veroverd. "Het hospice als initiatief uit de samenleving is nu een deel van de samenleving. Al tijdens de oprichting was iedereen enorm betrokken. We kregen vanuit alle hoeken enorm veel steun en medewerking. In vijftien jaar tijd is dat gevoel alleen maar sterker geworden. We zijn er bijzonder trots op dat zoveel mensen zich betrokken voelen bij het hospice. Met maar liefst 120 gemotiveerde vrijwilligers die hier wekelijks een aantal uren aan het werk zijn. Al die mensen zijn onmisbaar. Ik neem dan ook met een gerust hart afscheid."