Bevrijdingsdag!
Ergens na mei 1945 verliet de 19-jarige Jan zijn familie in Egmond aan de Hoef en trok naar het zuiden. De Hongerwinter had diepe sporen nagelaten boven de grote rivieren en samen met zijn maten Niek en Frans streek hij neer in Venray, waar de wederopbouw van een kapotgeschoten regio zorgde voor genoeg werk. Jan kwam in de Paterskerk terecht en ging later in de kost in de Gasstraat. Voor een bord warm eten en een slaapplek werkte de Hollander zich uit de naad in de bouw. Ondertussen werd ie smoorverliefd op een dochter van de man des huizes. Via een foto welteverstaan, want die dochter zat zelf in betrekking in Bakel. Een aantal jaar later zag mijn moeder het levenslicht op de Overloonseweg, waar Jan en de dame van de foto getrouwd waren neergestreken. Morgen viert Nederland Bevrijdingsdag, nadat we vandaag onze doden herdenken. Voor mij is die Tweede Wereldoorlog onlosmakelijk verbonden met mijn opa Jan. Wandelend door het centrum van Venray vertelde hij aan welke panden hij allemaal letterlijk zijn wederopbouwende steen had bijgedragen en al fietsend door de regio sprak hij over de bloedbeek of streken we neer bij het Norfolk-monument. Bevrijdingsdag markeert het begin van vrijheid en democratie. Verhalen van toen uit eerste hand sterven helaas langzaam uit, terwijl het vieren van deze waarden steeds belangrijker wordt. Gewoon omdat ze niet vanzelfsprekend zijn en we binnen enkele jaren niemand meer in de buurt hebben die ons dat uit eigen ervaring onder de neus wrijft. Bevrijdingsdag, als nationale feestdag! Daar wil ik Tweede Pinksterdag voor opofferen.