"Meteen een klik"
Venray | Wat begon met een onschuldige sprong achterop de fiets, resulteerde in een leven lang samenzijn. Herman en Mien Wijnhoven uit Venray zijn morgen, 27 april, 60 jaar met elkaar getrouwd.
Door Sven Poels
Dat kleine, spontane acties bepalend kunnen zijn voor het verloop van je leven, bewijst het verhaal van Herman en Mien Wijnhoven. Eind jaren veertig sprong de assertieve Herman, toen nog een jongeman van een jaar of vijftien, uit het niets achter op de fiets bij de twee jaar jongere Mientje Peeters.
"Ik was onderweg naar de huishoudschool", vertelt de nu 79-jarige echtgenote. "Ik schrok wel, maar er was meteen een klik. De aanpak van Herman werkte wel." De 'brutale' jongen van toen kan het ook nog voor de geest halen: "Mientje was een knappe, jonge meid. Het ging vanzelf."
Het liefdeszaadje was geplant. Toen de uit Venray afkomstige Mien aan het begin van de jaren vijftig naar het Zuid-Hollandse Noordwijkerhout vertrok om daar in de verpleging te werken, bleek de wortel stevig genoeg om tijden van 'droogte' te doorstaan.
"Na drie jaar kwam ik terug, omdat de liefde aan me trok", vertelt Mien beeldend. Herman, die in Horst opgroeide, ging in 1955 echter in militaire dienst te Oirschot (Noord-Brabant) waardoor de twee elkaar soms een hele poos niet konden zien. Het weerhield het liefdeskoppeltje er niet van om te trouwen, op 27 april 1957.
Na twee jaar bij Miens ouders in Venray te hebben gewoond, vertrok het bruidspaar in 1959 naar Arcen. In dat jaar werd ook dochter Marijke geboren, drie jaar later volgde zoon John. Het huis in Arcen, dat vrij kwam via Defensie, bleef in totaal 30 jaar de uitvalsbasis van het
gezin.
In 1989 vertrokken Herman en Mien – de kinderen waren toen al uit huis – naar Venlo, waar ze tot 1998 zouden verblijven. Vervolgens woonden ze negentien jaar op de Rosa Manusstraat in Venray en nu inmiddels alweer vijf jaar in een appartement op de Circusroos, eveneens in Venray.
Herman was tot zijn 56ste onderofficier en reisde in die hoedanigheid de halve wereld over. Na zijn 'pensioen' werkte hij nog veertien jaar als taxichauffeur. "Achteraf heb ik een ontiegelijke bewondering voor Mien", vertelt Herman. "Ze heeft bijna alles alleen moeten doen." Mien zorgde voor de kinderen en werkte vanaf haar 30ste 25 jaar in de thuiszorg. "Het is geven en nemen", vertelt ze nu. "Als er iets is, zeggen we elkaar de waarheid. Zonder daarbij kwaad te worden; je draait je om en het is over."
Het diamanten bruidspaar ziet de toekomst rooskleurig in. Ze reizen een keer per jaar naar Engeland, waar hun zoon John woont, en ze fietsen en lopen veel rondom Venray. Mien: "Je moet eruit halen wat erin zit. Kun je lopen, dan ga je lopen."
Herman, die op zijn 70ste een hartinfarct kreeg maar desondanks nog altijd in blakende gezondheid verkeert, loopt zelfs nog de Vierdaagse in Nijmegen.
"Dit jaar doe ik voor de twaalfde keer mee. Het is soms zwaar, maar het begint elk jaar weer te kriebelen."