Paaszaterdag wordt ook wel Stille zaterdag genoemd. Want op die dag gebeurde er niets, Jezus rustte in het graf. Net die dag is bij uitstek geschikt om iemand te bedanken. Ik zal u zeggen waarvoor de persoon in kwestie dank verdient. Maar ik heb geen idee wie het is. Werkelijk geen idee.
Mijn werkkamer kijkt uit op het stadspark-in-wording. Op het moment dat ik dit schrijf hoor ik het onmiskenbare geluid van de trilmachine die de tegels en klinkers stevig aanklopt. Dit terrein was parochiekerkhof, tot diep in de vorige eeuw aan toe. Joop Goossens, die het werk met zijn mensen hier uitvoert, zei erover: 'We zijn aan het werk op het gevoeligste stukje van Venray. Geen wonder dat ik veel opzichters heb. Ongeveer 25.000.'
Een van die werkzaamheden was het zeven van grond. Zelfs daarvoor blijken machines te bestaan. Want al zijn in de vorige eeuw alle geregistreerde graven keurig overgebracht naar Boschhuizen, toch was de kans dat er zich nog menselijke botten in de grond bevonden heel reëel. De oudste vermelding van een kerk in Venray dateert immers al van 1220 en we weten dat er fundamenten van die kerk liggen binnen de muren van de huidige. Diep in de middeleeuwen werden al mensen in en om de kerk heen begraven. Overblijfselen van oude niet geregistreerde graven werden door een zeefmachine uit de grond gefilterd en zijn al herbegraven. Maar hoe zorgvuldig er ook gewerkt werd, toch bleek de omgewoelde grond nog enkele botjes te bevatten.
Iemand – en ik weet echt niet wie - heeft zich de moeite getroost om het veld secuur na te lopen, de kleine resten bijeen te rapen en langs het pad naar de sacristie te leggen. Zo vond de koster een paar keer een handvol menselijk gebeente. In de sacristie werden de botjes vervolgens in een bakje bij de verwarming gezet om te drogen. En op dit moment staan ze in een paar kleine kistjes in de kluis, wachtend op het moment dat de aanleg van het park voltooid is en ook deze weer terug de aarde in gaan.
Jozef van Arimathea was de man die na de dood van Jezus toestemming kreeg om het gestorven lichaam van Jezus te begraven, voordat de Sabbath, de joodse rustdag, zou intreden.
De onbekende 'verzamelaar' is een eigentijdse Jozef van Arimathea. Vanuit eerbied voor de overledene, wordt de menselijke rest met respect behandeld en begraven. Onze anonieme verzamelaar bracht de evenzeer anonieme restantjes van eeuwen bijeen om ze weer een plaats in de aarde te geven. Hij verdient dank.
Dank op paaszaterdag: de dag van de grafrust, de dag vóór de verrijzenis van Jezus. Daarom wilden mensen zo dicht mogelijk om de kerk heen en zelfs liefst in de kerk zelf begraven worden. Om in het eeuwig leven van Pasen te kunnen delen. Zalig Pasen.
Deken Smeets, Venray.