Manual kampioen!
Venray | Op de slotdag van de competitie pakten de handbalsters van Manual zaterdagavond de titel in de tweede klasse. In een zinderende finale in sporthal De Wetteling werd naaste concurrent Bevo 4 met het kleinst mogelijke verschil verslagen: 10-9. "Het was de wedstrijd van de gemiste kansen. Ik had ook liever 30-29 op het scorebord gezien. Maar we zijn wel kampioen", glunderde coach Twan Rongen na afloop.
Door Henk Lammen
Na een belabberde competitiestart kropen de Venrayse handbalsters onder leiding van Rongen in de loop van het seizoen langzaam naar de top van de tweede klasse. Voorafgaand aan het laatste duel bedroeg het verschil met koploper Bevo 4 nog slechts een puntje. En juist die ploeg kwam op de slotdag naar het hol van de leeuw. Eerder in het seizoen wonnen beide ploegen ieder een keer in de onderlinge confrontaties. Zaterdagavond moest Manual derhalve winnen om de titel in de wacht te slepen. Doordrongen van dit feit ging de thuisploeg zonder schroom van start en stond binnen vijf minuten met 3-0 voor. Vervolgens stokte het ritme bij de thuisploeg en ontspon zich een duel met volop strijd en werden aan beide zijden legio kansen gemist. In de knotsgekke slotfase en bij een stand van 10-9 in het voordeel van Manual liepen de speelsters van beide ploegen zichzelf voorbij. Gemiste kansen, knullig balverlies, goede reddingen van beide keepsters met als eindresultaat dat Manual met kunst- en vliegwerk de voordelige marge van één doelpunt over de streep trok. The Master of Suspense, Alfred Hitchcock, had de handbalthriller geschreven kunnen hebben. "Wat gebeurde er in die slotminuten?", stamelde een dolgelukkige Ankie Billekens meteen na het laatste fluitsignaal. Met vier doelpunten had ze een belangrijk aandeel in de zege en het kampioenschap. "Dat had niet veel meer met handballen te maken!", gaf ze zelf lachend een antwoord. Niemand echter die nog treurde om de kansenregen die niet in treffers werd omgezet. Het irritante tromgeroffel van een Bevo-aanhanger was meteen na afloop van de deceptie van zijn ploeg verstomd. Alleen de Manual-supporters vierden feest, de gasten likten hun wonden. Keepster Jonna Kessels en haar moeder José vielen zich in de armen. Samen op één veld en kampioen worden. De jongste, zaterdagavond opnieuw een rots in de branding van een sterke defensie, hield haar ploeg in de slotminuten met enkele cruciale reddingen overeind. De sympathieke keepster, in de loop van het seizoen als speelster omgeturnd tot slot op de deur, straalde: "Dit is toch geweldig. Het zag er eerder dit seizoen niet naar uit, maar samen hebben we er toch iets moois van gemaakt!"
Coach Twan Rongen hield zich in het feestgedruis opvallend rustig. Hij genoot stil van een mooie bekroning. Na zijn komst klaarde de sfeer in het team eerder in het seizoen op. Met als resultaat het hoogst haalbare. Rongen: "We stonden inderdaad een na laatste. Op een of andere manier begon het te lopen en kwam er vooral geloof in de ploeg." Daarmee deed hij zichzelf te kort, want de credits voor het kampioenschap zijn ook vooral voor hem. "Het is een leuk team. De meiden blijven knokken. Ik vind de zege dik verdiend", zei hij bescheiden. Over één ding waren Rongen en Kessels het roerend mee eens. "Wat we nu gaan doen? Een feestje bouwen", klonk het bijna in koor. Een lange rij supporters stond inmiddels klaar om de kampioenen te feliciteren…..