Optocht happening
Venray | 58 inschrijvingen, ruim duizend deelnemers en nog véél meer dolenthousiaste, bont verklede toeschouwers: de carnavalsoptocht in Venray was maandagmiddag weer een enorme happening.
Door Sven Poels
Waar de vastelaovesstoet ien Rooy vorig jaar nog werd verzet vanwege de voorspelde windstoten, kon de editie van dit jaar zonder problemen doorgang vinden. Goed, de zon was nergens te bekennen en er stond af en toe een windje, maar met 12 graden en alleen aan het einde van de in totaal drie uur durende optocht regen, hád het een stuk erger gekund.
Aan de Merseloseweg, waar de bonte parade om 13.44 uur begon, was het dan ook een drukte van jewelste. Aan de aangrenzende Bergweg evenzeer, waar honderden carnavalisten de tientallen 'attracties' voorbij zagen en hoorden komen op weg naar het centrum van Venray. Mensen hingen uit de ramen, kleine kinderen dansten op de stoep en op de hoek van de straat stond een biertafel inclusief tap pontificaal op de oprit. Moet kunnen, want met de Vastelaovend mag immers (bijna) alles.
Gelachen werd er om deelnemer Herman Zegers uit Merselo met op zijn rug een CV-ketel: 'Ik sollicitier mit miene C.V.' Carnavalsvereniging de Zegewetters had een grote 'stofzuiger' gemaakt en stofte de mensen langs het parcours af met de leus: 'Weej make dun optocht schón'. ,,Ik heb een volle zak'', zei een jolige 'schoonmaker' dubbelzinnig.
Ludiek waren ook de Partij voor de Planten en 'Donald Trump', die als een van de 'rare vogels' meeliep. 'Max Verstappen', die ook in veel andere Limburgse optochten te bewonderen was, racete met ze mee onder het motto: 'Wej goan vur MAX-imaal'.
Hét lokale thema van dit jaar was de 'soap' rondom de aanleg van een glasvezelnetwerk in Venray. 'Glasvezel ien Rooy, ut blieft enne gok' stond op een groot bord te lezen, op de voet gevolgd door gokkers en kaarten met de boodschap: 'Glasvezel wel of nie, wat gokte gij'. En Judith en Erica, nummer 23 op de lijst, waren alvast begonnen met de 'aanleg': 'Weej make ós aege glasweb'. Burgerparticipatie en het heft in eigen hand nemen, maar dan met een knipoog.
Waar met de beste wil van de wereld geen invloed op kon worden uitgeoefend, was het weer. Vanaf ongeveer 15.30 uur begon het te regenen, waardoor een aantal groepen moesten afhaken. Daardoor ontstonden er, op de route naar het Schouwburgplein, enkele gaten in de parade.
Of de overgebleven die-hards de eindstreep wel zouden halen, was overigens tot het laatste moment een vraagteken. Door de grote feesttent van café Hulsman was er een flinke portie stuursmanskunst vereist om met name de grote (prinsen)wagens door de smalle bochten te krijgen. Gelukkig lukte dat, waardoor iedereen het er zonder kleerscheuren vanaf kon brengen
Toen iedereen eenmaal 'binnen' was, ging het feest onverminderd voort. In de cafés en de feesttent, maar ook midden op straat. De regen, die vanaf 16.30 uur met bakken uit de hemel kwam, kon daar niets aan veranderen. Want, weer of geen weer: carnaval, het (volks)feest van de lach en de verbroedering, trotseert alles. Op naar volgend jaar!