Vlam is blijven branden
Oostrum | Gerrit (80) en Riek Baten-van Rijssel (82) uit Oostrum zijn morgen, op vrijdag 3 maart, een halve eeuw getrouwd. "Als je ouder wordt en te maken krijgt met ziekte, hecht je steeds meer aan elkaar."
Door Sven Poels
De afstand tussen Oirlo en Vlierden is zo'n 25 kilometer. Vandaag de dag een sinecure, maar dat was in de jaren zestig van de vorige eeuw wel anders.
Toen was het voor Gerrit Baten, geboren en getogen in Oirlo, een hele onderneming om naar zijn Brabantse liefje te gaan.
"Eerst ging ik met de bromfiets naar Vlierden, later met de auto", vertelt Gerrit. "Zeker in de koude, gladde winter was dat niet makkelijk." De liefde voor Riek (familienaam Van Rijssel) hield hem warm. Ze ontmoetten elkaar in 1965 in danszaal het Prinsenhof in Venray. Gerrit: "We hebben daar toen met elkaar gedanst. Er ontstond een vlam, en die is blijven branden."
Na twee jaar verkering trouwden ze in 1967: op 27 januari voor de wet en op 3 maart voor de kerk. In die tijd nam Gerrit de boerderij van zijn ouders op de Boddenbroek in Oirlo over en kwam zijn vrouw bij hem inwonen. Riek: "Ik moest de grens over. Een hele overgang, want ik liet veel
achter."
Samen runden ze het agrarische bedrijf met varkens en 'de drie A's': asperges, aardbeien en augurken.
Dat deden ze tot 1988, toen Gerrit van de dokter moest stoppen vanwege een versleten heup. "Dat kwam hard aan", aldus Gerrit, die er nog steeds zichtbaar emotioneel van wordt. "Er was geen opvolger, want we hebben geen kinderen." Het leven ging door. In 1989 kochten ze een semi-bungalow op de Haalakker in, jawel, Oirlo. "26 jaar hebben we daar met plezier gewoond", aldus Riek. "We hadden veel contact met de buren." De vrouw des huizes begon echter (ook) lichamelijk ongemakken te krijgen, waardoor er in 2015 werd verhuisd naar een seniorenwoning op de Gildestraat in Oostrum. "In Oirlo was helaas niks vrij", verklaart
Riek.
In 'Oeldere', zoals Gerrit zijn geboorteplaats bijna liefkozend noemt, vindt wel nog een groot deel van hun sociale leven plaats. Gerrit zit al 25 jaar bij de biljartclub en doet er ook al zo'n vijftien jaar jeu de boulen.
Riek zit inmiddels al 48 jaar bij het zangkoor en samen met haar man is ze geregeld in de gymzaal te vinden. Ook in het verleden waren ze gezamenlijk actief: ze deden mee aan fietsvierdaagsen en ze gingen op (reis)avontuur naar onder andere Engeland, Duitsland, Oostenrijk en Italië. Gerrit: "Daar kijken we graag op terug, net als op de vele familie-bijeenkomsten die we gehad hebben. Elke twee jaar vindt er wel een reünie plaats."
Als we Gerrit mogen geloven is getrouwd zijn net als wijn: het wordt met de jaren beter. "Als je ouder wordt en te maken krijgt met ziekte, hecht je steeds meer aan elkaar. Ik ervaarde dat met mijn heupoperatie: ik kon Riek niet meer missen."
Riek, tot slot: "We vullen elkaar goed aan. Het is geven en nemen."