Vastelaovend
Nog even en dan barst het weer los met de mooiste publiekstrekker uit de regio: De Roetsj. Hordes jeugd groeit tegenwoordig badend in luxe op naast een glijbaan voor volwassenen, zonder zich bewust te zijn van de barre omstandigheden die wij vroeger het hoofd moesten bieden op vastelaovendzaterdag!
Vijftien jaar geleden vertrokken we die dag om zeven uur 's ochtends richting Venlo. Thuis een goede bodem leggen en met een blik bier in de hand naar het station. In de trein werden de shotjes rondgedeeld en begon het afzien dat zich later op de Parade vervolmaakte. Je reinste kapotmakerij. Je moest wel, want in Venray kon je toentertijd op zaterdags een kanon afschieten. Vastelaovend ien Rooj?
Met de knollen goed gaar gingen we als Karklingels 's avonds terug richting 't AMC om daarna nog een uiterste poging te doen om Venray te versieren. Zo'n afmattende start drukte een stempel op de hele vastelaovend en was voor mij een belangrijke reden dat ik de dinsdag jarenlang niet gehaald heb. Simpelweg geen puf meer.
Wat een luxe om tegenwoordig in ons eigen Piëlhazenland aan te kunnen sluiten. En hoe! Duizenden vastelaovendvierders drommen samen op het Schouwburgplein en de Grote Markt om het feest van verbroedering samen te vieren. De trein naar Venlo doet niet meer ter zake. Hordes Venraynaren die doorgaans elders in het land zijn neergestreken komen die dag weer terug om samen het feest te vieren. 'Nao 't zuuje', zoals het Jocusdriespan al zong. Maar dan wel één station eerder die trein uit: Vastelaovend ien Rooj!