Biografie deken Willem Berden
Venray | Wilhelmus (Willem) Berden werd geboren op 29 oktober 1879 in Hout-Blerick, als zoon van Leonard Hubert Berden en Francina van Deurssen.
Willem Berden volgde de priesteropleiding in het bisdom Roermond en werd op 8 april 1905 in Roermond tot priester gewijd. Hij begon zijn pastorale loopbaan in Meerlo, waar hij van 1905 tot 1913 als kapelaan werkte. Daarna ging hij aan de slag in Grubbenvorst en Sevenum. In 1921 werd hij benoemd tot rector in Oostrum, later in Ulestraten en Roermond. Op 6 oktober 1935 werd hij geïnstalleerd als pastoor-deken in de St. Petrus' Bandenkerk. Hij vervulde deze functie tot 17 september 1954.
In 1936 richtte deken Berden in Venray een priesterstudiefonds op. Er bestonden in Limburg meerdere van deze fondsen die als doel hadden minder draagkrachtige priesterstudenten financieel te ondersteunen.
Het Stichting Deken Berden Priesterstudiefonds bestaat anno 2016 nog steeds. Ook werden onder zijn bestuur in Venray een Uloschool opgericht, de parochiekerk grondig gerestaureerd en het parochiaal archief gereorganiseerd.
Deken Berden was een zeer zorgzame man en vocht voor hen die in moeilijkheden verkeerden. Vooral tijdens de oorlogsjaren toonde hij zich een moedig vaderlander. Hij waarschuwde vanaf de preekstoel de kerkgangers voor de gevaren en bedreigingen van de bezetters. Hij verspreidde het nieuws dat hij heimelijk in zijn pastorie had beluisterd op Radio Oranje.
Onderduikers en Joodse landgenoten konden op zijn steun rekenen en in stilte steunde hij het verzet. Twee jaar lang bood hij in zijn pastorie onderdak aan een Joodse familie. Samen met de burgemeester werd hij enkele malen ontboden bij de Sicherheitsdienst in Den Bosch, waar hij werd gewaarschuwd voor verzetsdaden. Venray kreeg het zwaar te verduren, maar deken Berden bleef dagelijks de mis lezen in de St. Petrus' Bandenkerk.
Toen eind september 1944 tijdens de mis door een granaatinslag een stuk van het gewelf instortte en naast het altaar terechtkwam, wist hij dat het in zijn kerk niet meer veilig was. Een bom vernielde daarnaast een gedeelte van de pastorie. Samen met zijn parochianen bracht deken Berden angstige weken door in schuilkelders. Zijn hulp en vastberadenheid gaven de mensen troost en moed.
Pinksterdag 1945 vierde deken Berden zijn 40-jarig priesterjubileum. De wederopbouw van de kerk en de ingebruikneming in 1948 waren voor een belangrijk deel te danken aan zijn inzet. Hij was zeer betrokken bij de wederopbouw van Venray.
Hij steunde vernieuwingen op onderwijsgebied, had oog voor de jeugd, de arbeiders, de boeren en de middenstand. Deken Berden was een eminent en inspirerend leider en steunde de industriële ontwikkeling van Venray.
Op 30 april 1951 werd deken Berden door H.M. koningin Juliana tot officier in de Orde van Oranje-Nassau benoemd.
Op 17 september 1954 ging deken Berden met emeritaat. Met zijn trouwe huishoudster Dora Kemmelings verhuisde hij naar de leegstaande pastorie van de St. Catharinakerk in Leunen.
Met het overlijden van deken Berden op 24 februari 1961 in Leunen ging een geliefd geestelijk leider heen. Hij werd begraven in Venray naast zijn kerk en later herbegraven in vak O op begraafplaats Boschhuizen.
De volledige biografie staat op de website RooyNet.