Uittocht!
Terwijl er in het zuiden van Limburg vooral nagepraat wordt over een intocht, zit ik zelf midden in een ware uittocht. Gelukkig komt hierbij amper een burgemeester kijken die eigenstandig een afweging moet maken tussen de openbare orde/veiligheid aan de ene kant en grondwettelijke rechten aan de andere kant. Wat er in Geleen en ook eerder in Rotterdam rondom een intocht gebeurde, gaat mijn inlevingsvermogen te buiten. Ik snap niet waarom je juist op die plek en op dat moment moet demonstreren, maar tegelijkertijd ook niets van burgemeesters die grondwettelijke vrijheden beknotten. Met de grondwet valt niet te marchanderen, maar dat is slechts mijn bescheiden interpretatie! Dit alles valt echter in het niet bij de uittocht die bezig is in mijn klas. Binnen twee weken vertrekken twee Syrische meisjes en een Syrisch, Irakees en Iranees jongetje naar een huis ergens in Nederland. Vanaf het begin van dit schooljaar hebben ze keihard gewerkt om hun eerste stapjes in ons Nederlandse onderwijs kracht bij te zetten. De vorderingen die ze in een korte tijd gemaakt hebben bij het beheersen van een totaal vreemde en nieuwe taal zijn bewonderenswaardig, tot aan de sinterklaasliedjes aan toe. Bij vertrek geef ik ze altijd de meest recente klassenfoto mee. Deze ronde een groepsfoto van goed gemutste Pieten in alle kleuren en maten, met een hele trotse Sint in het midden. Hoewel deze Pieten veel korter in mijn klassen zitten dan voorheen in het reguliere onderwijs, is de impact vaak enorm. Zowel voor de Pieten, als voor hun Sint. Gelukkig komt er na zo'n uittocht altijd alweer snel een kleurrijke intocht met nieuwe Pieten. Al was het maar om deze Sint van de straat te houden.