Romé Huibers:
Romé Huibers: "Het kan altijd groter, hoger en harder." Foto: Maycel de Bruijn

"Het blijft een kick"

Oirlo | Quadrijder Romé Huibers uit Oirlo werd tweemaal Nederlands kampioen en behaalt sinds kort ook de nodige internationale successen. Het einde lijkt nog niet in zicht: "Het kan altijd groter, hoger en harder.''

Door Sven Poels

De prestatiecurve van quadrijder Romé Huibers (24) spreekt boekdelen. Zes jaar geleden, tijdens zijn debuutjaar, werd de toen achttien lentes jonge Oirlonaar gelijk tweede in de nationale klasse van Motorsport Organisatie Nederland (MON). Een jaar later stapte hij al over naar de MON Interklasse en bereikte daar achtereenvolgens de vierde, tweede, tweede, eerste en eerste eindklassering. "Er zit een stijgende lijn in, ja", vertelt Huibers met gepaste trots.

"Maar ik doe en laat er ook veel voor. Er komt wel wat oefening bij kijken: drie keer per week conditie- en krachttraining en op de woensdag drie sessies van ongeveer een halfuur op de motor. En als er op zondag een wedstrijd is laat ik op vrijdag en zaterdag het stappen schieten, want dat is geen combinatie.'' Het laat zien hoe serieus Huibers zijn sport neemt.

En dat terwijl het tien jaar geleden nog gewoon 'voor de leuk' begon. "Ik ben er ingerold. Een vriend van mijn neefje Johan Gommans had een quadje; daarna kreeg eerst mijn neefje er een en toen ik. In het begin was het alleen een hobby, maar in de loop der tijd is het toch wat professioneler geworden en zijn we ook wedstrijden gaan doen."

Met 'we' doelt Huibers op zijn drie mederacers in quadteam Electro Gommans: zijn neefje Johan, zijn nicht Silvia Gommans en de 'net niet aangetrouwde' Lianne Giesbertz. "Verder bestaat het team nog uit mijn moeder Maria Huibers, mijn oom Jan Gommans en zijn vrouw Joke, mijn tweede oom Wim Gommans en zijn vriendin Yvonne Giesbertz en hun tweede dochter Anniek Giesbertz." Het is, ook van oudsher, een echte familiebusiness. "We doen alles samen, want ondanks dat het een individuele sport is heb je elkaar nodig om iets te bereiken. Ook voor de motivatie en het plezier."

Aan liefde voor het rijden ontbreekt het niet bij Huibers, die doordeweeks parttime bij zijn oom Jan in de elektrotechniek werkt waardoor hij onderhoud en training goed kan combineren. "Het blijft een kick. Het kan altijd groter, hoger en harder. De snelheid, het onverwachtse, het springen door de lucht: het geeft een geweldige adrenaline, vooral als je tijdens de wedstrijd goed presteert."

Met het goede presteren zit het wel snor. De afgelopen twee jaar werd Huibers (dus) Nederlands kampioen in de klasse quads inters; met name op zijn eerste 'goud' kijkt Huibers met warme gevoelens terug. "Mijn mooiste herinnering is het kampioenschap van vorig jaar in Lottum, een thuiswedstrijd. Het was echt fantastisch met alle fans, familie en vrienden erbij." Daarna, lachend: "We hebben er nog wel een feestje van gemaakt."

Dit jaar zegevierde Huibers in Heeswijk. "Uiteraard ook speciaal, maar dat scheelde zo honderd man." De afgelopen maanden werden er eveneens internationale successen geboekt. "In juli hebben Johan en ik in Bastogne een drie-uurswedstrijd gewonnen en halverwege deze maand vertrok ik, daags na Heeswijk, naar het Chinese Dengzhou en heb daar een podiumplaats behaald. Tijdens de eerste manche werd ik tweede en tijdens de tweede manche, een dag later, vijfde. Uiteindelijk ben ik daardoor als derde geëindigd."

Al die successen smaken naar meer, toch? "Ik weet niet wat ik nog wil bereiken", antwoordt Huibers in alle eerlijkheid. "Bij de KNMV (Koninklijke Nederlandse Motorrijders Vereniging, red.) ben ik vierde geworden, dus ik denk dat daar nog wel een paar plaatsjes te winnen zijn. Maar ik bepaal niet in mijn eentje waar de focus op komt te liggen. Dat is ook afhankelijk van wat de rest van de familie wil."