Vluchtelingen welkom in Venray
Venray | In alle Nederlandse gemeenten, dus ook in Venray, neemt het aantal vluchtelingen met een verblijfsstatus toe. Venray herbergt momenteel al meer dan 200 zogeheten statushouders. In deze rubriek vertellen een aantal nieuwe inwoners van Venray en omgeving,vluchtelingen, hun verhaal. Ook komen medewerkers van organisaties die zich inzetten voor deze vluchtelingen in Peel en Maas aan het woord.
Deze rubriek wordt verzorgd door leden van Vluchtelingen welkom in Venray. Deze werkgroep met mensen uit alle lagen van de Venrayse samenleving stelt zich als doel dat Vluchtelingen zich hier inderdaad welkom voelen en organiseert daarvoor allerlei acties. Voor meer informatie: werkgroep@vluchtelingenwelkomvenray.nl.
Ammar Abo Hamida is een Syrische vluchteling. In Peel en Maas van vorige week stond zijn verhaal over Syrië en zijn vlucht naar Nederland. Vandaag gaan we in op de komst van vrouw en kinderen. Nadat Ammar op Schiphol was geland, meldde hij zich bij de vreemdelingenpolitie die hem vervolgens doorstuurde naar Ter Apel. Na drie dagen Ter Apel, waar de vreemdelingenpolitie de registratie verrichtte en identiteitsonderzoek deed, werd hij naar een tijdelijk azc in Schalkhaar gestuurd. Daar verbleef hij drie maanden met 47 mensen in een sporthal, zonder enige privacy. Het leven daar was zwaar. "Alleen wachten, niets doen, en ik maakte me steeds zorgen over mijn vrouw en kinderen. Tijdens de reis was ik daarmee bezig, dat zorgde voor afleiding, maar in het azc voelde ik me rot." Drie maanden verbleef Ammar in Schalkhaar, toen het azc van de een op andere dag werd opgedoekt en hij voor een paar dagen naar Gilze-Rijen moest. Het nieuwe azc in Maastricht was nog niet gereed. De leefsituatie en faciliteiten in Gilze-Rijen waren nog slechter dan die in Schalkhaar. Na een paar dagen ging hij naar het nieuw azc in Maastricht, tien hoog met twee personen in de kamer en veel privacy. Op 13 november 2014 ontving hij van het Kantongerecht van Den Bosch zijn verblijfsvergunning en kon hij een inreisvergunning voor zijn vrouw en kinderen gaan regelen. Ook dat was eind 2014/begin 2015 geregeld. Hij ontving de nodige papieren binnen vijf maanden na zijn aanvraag. Binnen negen maanden na zijn vertrek uit Aleppo kon hij zijn vrouw en kinderen ophalen in Istanbul. Inmiddels had Ammar een woning toegewezen gekregen in Venray, waardoor zijn vrouw Amani en de kinderen na drie dagen Ter Apel in Venray konden komen wonen. Dat was begin april 2015. Hier in Venray gaat de goed Nederlands sprekende Basem naar de basisschool. Leya is ook in groep 1 begonnen. Ammar begint een mastersopleiding in Maastricht en Amani oriënteert zich op een parttime opleiding.