Chrissy de Bree (links) en Kelly Elfrink werken in een ziekenhuis in Tanzania.
Chrissy de Bree (links) en Kelly Elfrink werken in een ziekenhuis in Tanzania.

"De dood lijkt normaal"

Rubya | Chrissy de Bree (24) uit Venray loopt sinds twee maanden stage in een districtsziekenhuis in het dorpje Rubya (Tanzania). Samen met studiegenote Kelly Elfrink draagt ze haar steentje bij door op iedere afdeling in het ziekenhuis enkele weken mee te draaien. "We zijn al aardig ingeburgerd. Helaas missen we in het ziekenhuis door het gebrek aan geld behoorlijk wat essentiële spullen. Zo hebben ze onder andere de kapotte monitor in de operatiekamer nog niet kunnen vervangen. Daardoor zijn in de afgelopen maanden al drie patiënten onnodige overleden!"

Door Henk Lammen

Chrissy de Bree studeert geneeskunde in Nijmegen. Voor haar laatste coschap koos ze samen met Elfrink bewust een tropisch land. "We hebben ons vooraf wel heel goed voorbereid. Zo kregen we lessen over bijvoorbeeld tropische ziekten, hadden voorlichtingsavonden over de verschillende tropenlanden en volgden we lessen Swahili, de taal die ze in Tanzania spreken. En uiteraard het regelen van vaccinaties." Chrissy en Kelly werken inmiddels twee maanden in het Rubya Hospital, een van de beste districtsziekenhuizen. "Mensen komen van heel ver om hier een behandeling te krijgen. Het ziekenhuis is met een capaciteit van 160 bedden redelijk groot, verspreid over afdelingen voor (zwangere) vrouwen, mannen en kinderen. Verder is er een afdeling speciaal voor HIV-patiënten, een grote en een kleine operatiekamer, een oogkliniek, een tandarts en een soort van spoedeisende hulp." Het grootste deel van de bevolking is arm. Werken in het ziekenhuis is voor het tweetal niet altijd even gemakkelijk. "Mensen betalen zelf hun behandeling en geen geld is geen behandeling. Zo hebben we dus al aardig wat mensen ziek naar huis moeten laten gaan. Het is niet te vergelijken met Nederland. Er kunnen veel minder bloedonderzoeken worden gedaan, verder zijn er ook minder behandelmogelijkheden. Hier komen nog malaria of andere parasitaire infecties voor. Patiënten komen over het algemeen erg laat in het ziekenhuis en dan kunnen we nog heel weinig doen. Helaas veel vaker dan in Nederland lopen ze het ziekenhuis niet meer zelf uit. Als een patiënt overlijdt, wordt hij horizontaal op een plank achterop een motortje gebonden. De dood lijkt hier iets normaler dan in Nederland. Familie huilt, maar de rest van het leven en het werk hier gaat gewoon door", vergelijkt Chrissy de situatie in Tanzania met Nederland. De keuze voor het land deed ze op gevoel. "Tanzania trok mij het meest. Nu ik eenmaal hier zit ben ik ook blij met deze keuze. Het leven hier in Rubya geeft ons de kans om een kijkje in het leven van een echte Tanzaniaan te krijgen en ook leer je met weinig mogelijkheden toch veel voor elkaar te krijgen. Zelf wonen we hier in een huisje op het ziekenhuisterrein. In vergelijking met andere huisjes redelijk groot en luxe, maar in vergelijking met Nederland is het dat natuurlijk niet. Het water valt geregeld uit, in de eerste week hadden we zelfs helemaal geen water en ook is elektriciteit onbetrouwbaar." Toch voelt ze zich helemaal thuis in het Afrikaanse land. "We zijn hier helemaal ingeburgerd als student doctors, zijn de taal nog niet meester maar kunnen in ieder geval een gesprek met een patiënt voeren en simpele dingen in het Swahili vertellen of vragen. Tot 5 september werken we hier, daarna worden we opgevolgd door twee andere geneeskundestudenten uit Nijmegen. Ik zie nu al op tegen het vertrek, want we hebben het erg goed naar onze zin." Voor hun terugkeer naar Nederland willen ze iets blijvends achterlaten. Chrissy en Kelly zijn een inzamelingsactie gestart om het ziekenhuis aan een nieuwe monitor (kosten ongeveer 3000 euro) te helpen. "Die is nodig om een patiënt tijdens de narcose goed in de gaten te kunnen houden en tijdig in te kunnen grijpen als er iets mis gaat. Een dergelijke monitor kost veel geld, dat kunnen wij niet alleen ophoesten. Vandaar dat we geld inzamelen om een monitor aan te kunnen schaffen. Als dat lukt, kunnen wij met een tevreden gevoel naar huis. In de wetenschap dat we echt iets hebben betekend voor de mensen hier." Mensen die Chrissy, Kelly en het Rubya Hospital een handje willen helpen, kunnen geld overmaken op rekeningnummer NL 73 RABO 1478 8721 87, t.n.v. C de Bree. "Aan het einde van ons coschap willen we het geld overhandigen aan de baas van het ziekenhuis."