Helen Nillesen (links) en Gé Titulaer zijn enthousiast over het project Herupebage.
Helen Nillesen (links) en Gé Titulaer zijn enthousiast over het project Herupebage. Foto: Henk Lammen

"Mijn Aretha Franklin"

Oostrum | De ingrediënten: drie zangeressen, een zanger en een pianist. Et voilà, het resultaat: Herupebage. Een nieuw project van Gé Titulaer (67) uit Venlo. Helen Nillesen (33) uit Oostrum is een van de zangeressen en geniet met volle teugen: "Dit is een fantastische uitdaging. En muziek van kwalitatief een heel hoog niveau."

Door Henk Lammen

Gé Titulaer is de nestor en initiator en voor een vijfde deel naamgever van het project. Hij heeft al een lange, muzikale carrière achter de rug als zanger, docent en componist. Met zijn debuutalbum What's New won hij in 1979 een Edison. De muzikale duizendpoot gaat met Herupebage terug naar zijn roots, componeren. "Ik werd gestimuleerd door mijn zoon, Boris (in 2004 winnaar van het tv-programma Idols, red). 'Je maakt te gekke stukken, doe daar weer iets mee', zei hij geregeld. Hij spoorde me echt aan om weer te gaan componeren." Titulaer vond in de zangeressen Babs van Bree, Petra Philips en Helen Nillesen en muzikant Ruud Jacobs vier talentvolle artiesten om zijn nieuwe project gestalte te geven. De eerste twee letters van de voornamen van het vijftal vormen samen de naam van de nieuwe formatie: Herupebage. De basis van het project vormen aan aantal oude stukken van zijn eerste soloproject en nieuwe composities van de hand van Titulaer. De laatste voorbereidingen om alles op een cd uit te brengen, zijn in volle gang. "De oude stukken zijn afgestoft en voorzien van nieuwe arrangementen, artistiek opnieuw afgewerkt. Samen met de nieuwe stukken is het een vorm van close harmony ensemble. Twee-, drie- en vierstemmig, maar ook met solo's. Muzikaal begeleid door een pianist (Ruud Jacobs, red.), maar op het podium kan het ook aangevuld met een gitarist of een ritmische sectie. We kunnen als het ware alle kanten op."

Hij liet het woord al vullen, podium. Enkele weken geleden had Herupebage de vuurdoop in Roermond. Een kennismaking die naar meer smaakt. "We willen de podia gaan bestormen", lacht Titulaer. Naast hem zit Helen Nillesen geboeid te luisteren. Titulaer kan het niet nalaten om de loftrompet uit te steken over de zangeres. "Mijn Venrayse Aretha Franklin", zegt hij trots. "Helen heeft een heerlijke stem, kan emotioneel zingen en voelt heel veel stijlen goed aan. Toen ik haar voor het eerst hoorde vond ik het een openbaring. En ze kan nog veel meer. Haar stem moet nog meer open gaan, ontdekken hoe creatief ze is. Ik geniet echt van haar." De roodharige diva, zoals ze wordt voorgesteld op de Facebookpagina van het ensemble, krijgt bij het horen van alle lofuitingen ook op haar gezicht een donkerrode blos. Ze is een laatbloeier, had nooit de intentie om zangeres te worden. "Ik heb van jongs af aan altijd klarinet gespeeld bij de fanfare", aldus de in Vierlingsbeek geboren artieste. "Ik kom wel uit een muzikale familie. Van thuis uit zijn we altijd gestimuleerd om iets met muziek te doen." Ze maakte als zangeres voor het eerst haar opwachting tijdens proms of the night-achtige concerten. Toen ze eind 2013 meedeed aan een project in Broekhuizen kwam ze in contact met collega's Ben Ruhl en Marjolein Kuenen. "Jij moet naar Gé", was het eerste wat die tegen haar zeiden. Nillesen voegde de daad bij het woord en heeft sindsdien zanglessen bij de Venlose artiest. De flair om op het podium te staan heeft ze. Ook is ze niet op haar mondje gevallen. "Maar ze kan nog zoveel meer", herhaalt Titulaer nog maar een keer. "Ze moet haar stem helemaal losmaken, bevrijden van de beperkingen. Ze heeft alles in huis. De stem, muzikaliteit en flair."

"Het gaat steeds beter", antwoordt ze bescheiden. "Ik word steeds meer gevraagd voor optredens en projecten. Het kriebelt ook steeds meer om op het podium te staan. Dat is echt genieten geblazen. Als ik iets wil, ga ik er ook echt voor. Dat zit wel in mijn aard, ja." Toekomstdromen heeft ze ook. "Dit is een fantastisch project, we hebben ook buiten het zingen echt een klik met elkaar. Maar uiteindelijk wil ik ook iets van mezelf. Mijn eigen ding gaan doen. Liedjes maken, schrijven, zingen, waar ik iets van mezelf in kwijt kan. Het is een kwestie van tijd. En lef, ja", straalt ze opnieuw. "Maar dat gaat wel gebeuren. Die overtuiging heb ik wel."