Het gouden bruidspaar Frits en Lies Geuijen-van Strijdhoven.
Het gouden bruidspaar Frits en Lies Geuijen-van Strijdhoven. Foto: Rikus ten Brücke

"Meer geven dan nemen"

Venray | Waar een ontmoeting op de kermis al niet tot kan leiden: Frits Geuijen (76) en Lies Geuijen-van Strijdhoven (77) zijn op 26 mei 50 jaar getrouwd.

Door Sven Poels

Frits Geuijen, geboren in het Midden-Limburgse Beesel, had aanvankelijk weinig succes in de liefde toen hij begin jaren zestig voor zijn werk in Noord-Brabant neerstreek. "Vergeleken met Limburg waren de meisjes daar afstandelijker. Als ik iemand ten dans vroeg, werd ik botweg geweigerd", memoreert de nu 76-jarige Frits. Zijn jonge versie liet zich echter niet uit het veld slaan. Op de kermis in Moergestel, september 1963, trok hij weer zijn stoute schoenen aan. In de danstent stapte hij vol goede moed af op Lies van Strijdhoven, de spontane boerendochter waar hij al eerder zijn oog op had laten vallen. "En ik zei geen nee", verklapt Lies, inmiddels ruim vijftig jaar later. "Frits was beleefd en netjes, geen lompe boer."

Frits vond al snel een tweede thuis in het warme gezin van Lies, bestaande uit maar liefst twaalf kinderen. Een aantal jaar kwam hij er elk weekend, en doordeweeks wanneer het kon. Voor enig kind Frits, vanaf zijn twaalfde zonder moeder, was het een verademing. "Het warme gezinsleven vond ik erg fijn. Bovendien was het eten daar beter dan in het kosthuis." Lies, achtste uit het dozijn: "En of mijn moeder nu voor twaalf of dertien kinderen moest koken maakte ook niets uit."

Op 26 mei 1966, 09.00 uur 's ochtends, trouwden Frits en Lies voor de wet – een halfuur later voor de kerk. De eerste twee jaar van hun huwelijk woonden ze samen in Udenhout, de geboortegrond van Lies waar in 1967 tevens hun eerste kind Eric werd geboren. In 1968 vertrokken ze voor Frits' werk in de melkfabriek naar Leunen en nog in datzelfde jaar zag hun dochter Marlies het levenslicht. In 1970 verhuisden ze naar de Veltumse Kleffen in Venray, waar het leven tot op de dag van vandaag met elkaar wordt gedeeld.

Vanaf de jaren zeventig, het begin van een periode van allerlei fusies in de zuivelbranche, reisde Frits het halve land door. Den Bosch, Veghel, Eindhoven, Helden-Panningen, Oss: hij kwam overal. Tot 1995, toen hij binnen het bedrijf plaats moest maken voor de nieuwe generatie. Een paar jaar later vond ook in de privésfeer een verschuiving plaats door de geboortes van hun twee kleinkinderen (een meisje en een jongen), beiden nakomelingen van dochter Marlies.

Lies spendeert haar tijd nog altijd graag als oppasoma. Daarnaast is ze al ruim zeventien jaar lid van het koor en drinkt ze op de zondagmorgen met Frits een kopje koffie in het centrum van Venray. Fietsen doen ze ook nog samen, al gaat dat voor Lies tegenwoordig wat moeilijker vanwege haar rugpijn. Frits op zijn beurt houdt erg van het buitenleven: hij had een hobbytuintje in Oostrum en op het Vlakwater en wandelt regelmatig.

De enige échte constante door de jaren heen is echter de liefde voor elkaar. Frits, lachend: "Wat het geheim is? Dat mag ik niet zeggen, want dan zou ik het verklappen." Daarna, serieuzer: "Meer geven dan nemen." Lies heeft tot slot ook nog een goede raad. "Je moet de ander in zijn waarde laten."