Onthulling grenssteen
Castenray | Steenkoude vingers had accordeonspeelster Lea Hoeijmakers bij de onthullingsceremonie van een grenssteen uit 1794. Dit monument werd vorige week vrijdag op de hoek Roffert/Tunnelweg in Castenray door Mientje Camps-Maessen onthuld.
Het was koud en guur met een gevoelstemperatuur van tegen het vriespunt, maar wat belangrijker was, het was droog, toen Jan Strijbos, voorzitter van de Castenrayse heemkundestichting, de ceremonie opende. Hij vertelde dat de hoek Roffert/Tunnelweg een historisch punt is, omdat daar vroeger altijd een rustaltaar stond tijdens de sacramentsprocessie. Deze processie trok onder meer over de Roffert, eertijds ook wel Kleine Lijkweg genoemd, omdat overledenen uit deze buurt tot 1922 via deze weg naar het kerkhof in Oirlo werden gebracht. En op dit historische punt werd in 1794 een steen geplaatst om de grens tussen de heerlijkheden Oirlo en Venray aan te geven. Hay Rongen, voorzitter van Ald Oedere, vertelde uitvoerig over de geschiedenis van Oirlo en over de grenstwisten in de 17e en 18e eeuw. In 1800 kwam er een einde aan de grensgeschillen, omdat Oirlo toen bij Venray werd gevoegd.
Naar men aanneemt, werden er in 1794 tien grensstenen geplaatst tussen Oirlo en Venray. Vijf daarvan zijn teruggevonden en de steen aan de Roffert/Tunnelweg is de enige die op een oorspronkelijke plek is teruggezet.
In zijn slotwoord roemde Jan Strijbos het feit dat de grens tussen Castenray – in 1794 horend bij Venray – en Oirlo vrijwel geheel vervaagd is. De beide dorpen hebben elkaar gevonden en werken op velerlei terrein op een prettige wijze samen. Toch was hij chauvinistisch genoeg om te attenderen op het feit dat Klein Oirlo al ruim vijftig jaar bij Castenray hoort.
"Peel en Maas zoekt een krantenbezorger 'in het buitengebied van Oirlo' en schrijft dan tussen haakjes 'Klein Oirlo 68 kranten'. En ook lees je weleens 'Diepeling in Oirlo', terwijl die in Castenray ligt", aldus de heemkundevoorzitter.