"Het voelt als thuiskomen"
Venray | Venrode Voices presenteert op woensdag 18 mei de voorstelling Lentekriebels in Schouwburg Venray. Samen met het orkest van dirigent Max Smeets en de solisten Ernst Daniël Smid, Anne-Mieke Ruyten en Laura Engel neemt het dameskoor de bezoekers dansend en zingend mee naar buiten, de frisse lucht in, weg van het donker. De voorstelling begint om 20.00 uur. Voor oud-Venrayse Anne-Mieke Ruyten heeft de voorstelling een speciale lading: "Het voelt als thuiskomen."
Door Henk Lammen
Samen met voorzitter Anite Nabuurs en pr-dame Rita Kuenen van Venrode doet Ruyten haar verhaal in theatercafé De Artiest. "Heet dit niet meer De Beejekurf?", vraagt de 55-jarige veelzijdige artieste zich verwonderd af. De toon is gezet. De nu in Antwerpen wonende Ruyten verliet lang geleden Venray om zich op een carrière als danseres te storten, maar maakte uiteindelijk furore als actrice en zangeres. Het grote publiek kent haar vooral van tv-series als SamSam en Kinderen geen bezwaar. De lijst met theater- en tv-optredens lijkt echter oneindig. Dit seizoen voegt ze daar Lentekriebels, een productie van Venrode-dirigent Max Smeets aan toe. Het verzoek van Smeets om mee te werken leek haar niet zo'n goed plan. "Mijn eerste reactie? Ik ga niet naast Ernst-Daniël zingen, die blaast me van het toneel af. Max heeft me echt drie, vier keer moeten aansporen voordat ik uiteindelijk ja heb gezegd. Maar de voorwaarde was wel dat ik mijn eigen repertoire mocht kiezen. Ik ben vervolgens gaan zoeken naar lenterepertoire. Ik vond een prachtig nummer van Brigitte Kaandorp voor haar dochter die liefdesverdriet heeft. En ik kreeg een cadeautje, een buitenkansje. Een hagelnieuw, kakelvers nummer van Boudewijn de Groot, met de toepasselijke naam Lente. Het staat niet op zijn nieuwste cd Achter glas omdat het niet in zijn repertoire paste, maar het is een fantastisch nummer. En ik mocht het gebruiken. Max heeft er vervolgens een prachtig arrangement onder gezet. Ik ben er heel trots op dat ik dit nummer in de voorstelling mag zingen." Lentekriebels is voor Ruyten een nieuwe uitdaging in haar lange carrière. Vooral vanwege het unieke karakter. "Het publiek vindt het enorm leuk dat het drie zo'n totaal verschillende solisten zijn. Ik sta voor het kleinkunstrepertoire, Laura zingt opera en Ernst zingt alles. Dat geeft veel variatie aan het repertoire, dat wordt goed gesmaakt, zouden wij in België zeggen. Het is laagdrempelig, je komt als het ware in de huiskamer van Max en Ernst. Allerlei soorten muziek, heel divers. Het is vooral niet pretentieus. Er is niks zo leuk als samen muziek maken. Dat doet iets met je, maakt een soort van gelukshormoon aan." De herinneringen aan Venray komen naar boven. De eerste balletuitvoeringen en optredens met haar vader, vorst Jan, tijdens Circus Mök. In 2009 zong ze samen met Martien Jeuken als Jeuken en de meid de carnavalskraker 't Stròmt ien meej. Venray voelt voor haar altijd als thuiskomen. "Niet meer zo vaak als vroeger, want alleen mijn broer woont nog in Venray. Ik vier hier vaak carnaval. Op die manier onderhoud ik ook de contacten van de meiden van de lagere school. Sinds mijn moeder is overleden, is het aantal bezoeken wel afgenomen. Ik bezoek regelmatig vriendinnen, of ouders van vriendinnen. Bij de moeder van mijn eerste vriendje een kopje koffie drinken. Als ik de schouwburg zie denk ik terug aan mijn kinderjaren. Mijn eerste balletlessen als kind. Voor mij absoluut een stukje nostalgie."