"Vrijwilligers zijn onmisbaar"
Hospice Zenit in Venray bestaat tien jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum is er op donderdag 17 maart een symposium in conferentieruimte De Witte Hoeve. Naast enkele gastsprekers wordt het symposium geopend met de onthulling van een kunstwerk. De middag begint om 14.00 uur.
Door Henk Lammen
Bestuursvoorzitter Wim Smeets is een van de mensen van het eerste uur. In 2002 werd de eerste aanzet gegeven voor de realisatie van een centrum voor palliatieve terminale zorg in de regio. "Met acht mensen hebben we toen hardop de vraag gesteld of we een hospice moesten oprichten. Het antwoord was unaniem ja. Het idee is vervolgens in de samenleving gedropt en al snel bleek dat onze plannen een groot draagvlag hadden. Niet alleen in Venray, maar ook in de toenmalige buurgemeenten Horst, Meerlo-Wanssum en Sevenum. Een werkgebied van 90.000 inwoners", kijkt Smeets terug op het initiatief dat vier jaar later definitief gestalte kreeg met de opening van Hospice Zenit op het terrein van ziekenhuis VieCuri in Venray. Via fondsenwerving en subsidies werd tweederde van de totale kosten van de nieuwbouw, 1,3 miljoen euro, binnengehaald. De keuze voor de locatie was ingegeven door verschillende criteria. Smeets: "Het hospice moest centraal gelegen zijn, makkelijk bereikbaar zijn en over voldoende ruimte en parkeergelegenheid beschikken. Bovendien hadden we in VieCuri een partner die ons op alle mogelijke manieren heeft gesteund om op te starten."
In tien jaar tijd is Hospice Zenit uitgegroeid tot een centrum waar gasten op een menswaardige manier hun leven afsluiten. Met verpleegkundigen, verzorgenden, coördinator en huishoudelijke hulpen, maar vooral 110 vrijwilligers die zich met hart en ziel inzetten. "Die mensen zijn echt onmisbaar", stelt coördinator Cis van Deurssen die al vanaf het begin werkzaam is bij Hospice Zenit. "We kunnen gerust stellen dat we zonder die vrijwilligers de deur meteen kunnen sluiten. Zonder vrijwilligers geen hospice. We koesteren die mensen, maar ondersteunen ze ook door het geven van cursussen. Niemand gaat hier zonder een gedegen voorbereiding aan het werk." De vrijwilligers worden op allerlei vlakken ingezet: bij het onderhoud van de tuin, het maken van de nieuwsbrief, om boodschappen te doen of in de kookgroep, maar ook in de directe zorg van de gasten. Want die staat centraal. "In een huiselijke sfeer begeleiden we onze gasten in hun laatste levensdagen. De regie laten we ook bewust bij de gasten. Willen ze lekker lang uitslapen, dan laten we ze slapen. Datzelfde geldt als ze even buiten willen zitten, een ijsje willen eten, een borreltje willen drinken. We willen alle ongemakken weghalen, zodat onze gasten samen met familie en dierbaren op een mooie manier afscheid kunnen nemen van het leven."
"Het is een droevig verhaal, het leven gaat stoppen", vult Smeets aan. Maar volgens hem heeft het ook iets moois. "In die laatste levensfase kunnen gasten hun leven afronden. De dingen doen, die ze nog willen doen. Hier hoeft niks. Het laatste restje energie dat nog over is, kunnen ze pijnvrij en met goede zorg benutten. Er is hier altijd professionele hulp, daarover hoeven de gasten zich geen zorgen te maken."
Aanmelden voor het symposium kan nog via email jubileum@hospicezenit.nl